Triküspit Regürjitasyon

Özet

Triküspit regürjitasyon, triküspit kapaktan sistolde kanın sağ atriyuma geri akması sonucu ortaya çıkan bir kapak bozukluğudur ve çoğu zaman yorgunluk, egzersizle artan dispne ile periferik ödem gibi sağ kalp yetersizliği belirtileriyle kendini gösterir; ileri olgularda karın distansiyonu, erken tokluk hissi ve karaciğer boyutlanmasına bağlı sindirim yakınmaları görülebilir. Hafif veya orta dereceli rejürjitasyon, normal kapak anatomisi ve normal ventriküler fonksiyon varlığında bile asemptomatik olarak yaygın bulunur, buna karşın klinik açıdan en önemli tür, triküspit anüler genişlemesinin eşlik ettiği ikincil (fonksiyonel) rejürjitasyondur ve genellikle sol taraflı kalp patolojilerine ikincildir. Tanıda transtorasik ekokardiyografi temel değerlendirme aracıdır; vena contracta genişliği, PISA yarıçapı, etkili rejürjitasyon orifis alanı ve hepatik ven akım tersine dönüşü gibi nicel ve yarı-nicel parametreler şiddetin belirlenmesinde kullanılır. Tedavi, altta yatan nedenin düzeltilmesi ve kalp yetersizliği semptomlarının medikal yönetimi ile başlar; cerrahi onarım genellikle tercih edilen seçenektir ve mitral cerrahisi sırasında eş zamanlı anuloplasti sıkça önerilir; uygun seçilmiş ve anatomik olarak onarıma elverişli vakalarda kapak onarımı, değişimden daha iyi perioperatif ve uzun dönem sonuçlar verir. Transkateter triküspit kapak müdahaleleri, cerrahi riski yüksek veya ameliyat edilemeyen semptomatik hastalarda deneyimli merkezlerde giderek artan bir seçenek haline gelmiştir.

Tanı

Triküspit rejürjitasyonun tanısı temel olarak ekokardiyografik değerlendirme ile konur; transtorasik ekokardiyografi sağ ventrikül fonksiyonu ve dilatasyonu, kapak morfolojisi ve anüler çapın ölçümü ile rejürjitasyonun nedenini ve şiddetini ortaya koyar, ayrıca Doppler değerlendirmesi aracılığıyla pulmoner arter basıncı ve rejürjitasyon karakteristikleri (vena contracta >0.7 cm, PISA yarıçapı, etkili regürjitasyon orifis alanı, rejürjitasyon hacmi) nicel olarak raporlanır. İntraoperatif veya cerrahi değerlendirme amacıyla transözofageal ekokardiyografi halka boyutunu ve kapak koaptasyonunu detaylandırmada, kalp MRI ise sağ ventrikül boyut ve fonksiyonunu hassas ölçmede tercih edilir. Ek olarak EKG atriyal aritmi ve önceki miyokard enfarktüsü bulgularını gösterir; rutin laboratuvarlar karaciğer ve böbrek fonksiyonunu, tam kan sayımı ile anemi veya trombositopeniyi ortaya koyar; göğüs röntgeni kalp boyutunu ve pacemaker varlığını gösterir. Gerekli olgularda koroner anatomiyi değerlendirmek veya pulmoner arter basınçlarını kesinleştirmek için kardiyak kateterizasyon uygulanabilir.

Tedavi

Triküspit rejürjitasyon tedavisi iki temel ayağa dayanır: birincisi rejürjitasyona yol açan altta yatan hastalığın düzeltilmesi, ikincisi ise konjestif kalp yetersizliği semptomlarının tıbbi yönetimidir; medikal yaklaşım diüretikler ile sıvı yükünü azaltma, gerekliyse inotropikler, hız ve ritim kontrolü amacıyla beta-blokerler ve aritmilerin; eşlik eden sistemik hastalıklara göre ACE inhibitörleri veya ARB gibi vazodilatörler kullanılmasını kapsar. Cerrahi endikasyonlar şiddetli semptomatik primer rejürjitasyon, onarıma uygun olmayan yapısal ile şiddetli rejürjitasyon, sol taraf cerrahisi sırasında orta veya daha fazla TR ve anüler genişleme varlığında eş zamanlı onarımdır; onarım teknikleri arasında halka anuloplastisi (özellikle ring veya bant kullanımı), DeVega veya dikiş bazlı teknikler ve gerektiğinde subvalvüler aparat onarımları yer alır; onarım mümkün değilse kapak değişimi düşünülür ve protez seçimi yaş, yaşam beklentisi, antikoagülasyon gereksinimi ve sağ ventrikül fonksiyonu gibi faktörlere göre biyoprotez veya mekanik protez arasında kararlaştırılır. Pacemaker lead ilişkili rejürjitasyonda cerrahi strateji ve ileride pacing gereksinimi planlanırken geçici ventriküler pacing tellerinin kullanımı rutin önerilmektedir. Transkateter triküspit kapak müdahaleleri (kenar-kenar onarım başta olmak üzere transfemoral kapak değişimi) cerrahi riskli, anatomik olarak uygun semptomatik hastalar için deneyimli merkezlerde uygulanabilir bir alternatif sunar ve yaşam kalitesi ile semptomlarda düzelme sağlayabilir.