Tiroid Disfonksiyonu

Özet

Tiroid disfonksiyonu, tiroksin () ve triiyodotironin () depolama, üretme ve salgılama süreçlerinin etkilenmesi sonucunda ortaya çıkabilir. Bu durum genellikle, hipofiz bezinden salgılanan yüksek veya düşük tiroid uyarıcı hormon () seviyeleri ve serbest tiroid hormonlarının varlığı ile karakterize edilir. Tiroid hastalıklarının nedenleri arasında otoimmün hastalıklar (örneğin, Graves hastalığı), viral enfeksiyon sonrası iltihap gibi enfeksiyonlar, diğer sistemik tıbbi durumlar, lityum ve amiodaron gibi ilaçlar, iyot gibi beslenme fazlalıkları veya eksiklikleri, tiroid veya nadiren hipofiz tümörleri, travma veya hamilelik bulunmaktadır. Graves hastalığı, yeterli iyot alımına sahip ülkelerde en yaygın hipertiroidizm formudur. Hipotiroidizm, ve ‘ün yetersiz üretiminden kaynaklanan bir klinik durumdur. Tiroid kanseri, en sık 30’lu veya 40’lı yaşlardaki kadınlarda palpasyon veya ultrason ile tespit edilen asemptomatik bir tiroid nodülü olarak ortaya çıkar ve en yaygın endokrin malignitedir.

Tanı

Tiroid fonksiyon testleri (‘ler) en sık kullanılan endokrin testler arasındadır. Serum testi, hipotalamik veya hipofiz patolojisinin olmadığı durumlarda tiroid fonksiyon bozukluklarını taramak için tercih edilen testtir. Baskılanmış veya yükselmiş seviyeleri tiroid disfonksiyonunun varlığını doğrulasa da, nedenini göstermez. Anormal seviyesini değerlendirmek için serbest salgılayan tiroksin () testi tercih edilen testtir. , primer hipotiroidizmi teşhis etmek için en hassas ve spesifik olandır ; bu durumda seviyeleri yüksektir, ancak subklinik hastalıkta sadece hafifçe yükselmiş olabilir. Merkezi hipotiroidizmin tanısal değerlendirmesi serum ve serbest konsantrasyonlarını içerir. Merkezi hipotiroidizmde serbest düşüktür ve düşük, normal veya hafifçe yükselmiş olabilir. Tiroid nodülünün değerlendirilmesinde klinik hedef, benign bir lezyonu malign bir lezyondan ayırt etmektir. Ultrasonografi, bir boyun kütlesinin yapısını ve anatomik konumunu değerlendirmek için tercih edilen ilk testtir. Graves hastalığı tanısı çoğunlukla kliniktir.

Tedavi

Graves hastalığı tedavisinin ana hedefi tiroid fonksiyon parametrelerini normalleştirmektir. Toksik multinodüler guatr için kendiliğinden remisyon nadirdir. Subakut tiroiditli tüm hastaların tedaviye ihtiyacı olmayabilir, çünkü semptomlar tanı konulduğunda hafif ve/veya azalmış olabilir. Şüpheli tiroid kanseri olan hastalar için ilk yönetim kararları, hastanın klinikopatolojik özellikleri ve perioperatif risk stratifikasyonuna katkıda bulunan tümör tarafından yönlendirilir. Tiroid disfonksiyonu tedavisi, hastanın yaşına, hastalığın şiddetine ve eşlik eden diğer sağlık sorunlarına göre kişiselleştirilir. Tedavi yaklaşımları arasında antitiroid ilaçlar, radyoaktif iyot tedavisi, cerrahi girişimler ve hormon replasman terapileri bulunur.