Özet
Reaktif artrit, belirli gastrointestinal veya urogenital enfeksiyonları takiben ortaya çıkan inflamatuar bir artrittir ve semptomlar genellikle önceden geçirilen enfeksiyondan 1–4 hafta sonra başlar; klinikte ateş, asimetrik alt ekstremite ağırlıklı periferik artrit, aksiyel tutulum olarak sakroiliak ve lomber bölge yakınmalar, entezitler, daktilit, konjonktivit veya anterior üveit, ayrıca sirkülatif balanitis ve keratoderma blennorrhagicum gibi dermatolojik bulgularla karşımıza çıkabilir.
Tanı
Reaktif artritte tanı için spesifik bir tek test yoktur; tanı klinik tablo, öyküde enfeksiyon öyküsü ve bir dizi laboratuvar ile görüntüleme çalışmasının bir arada değerlendirilmesiyle konulur; akut faz reaktanlarında yükselme sık görülür, HLA-B27 varlığı tanıyı güçlendirir ancak zorunlu değildir, idrar ve genital örneklerde nükleik asit amplifikasyon testleri tetikleyici etkeni destekleyebilir, sinovyal sıvı analizi enfeksiyöz artriti ekarte etmek ve kristal hastalığı dışlamak için gereklidir ve kronik veya aksiyel semptomlarda radyografi veya manyetik rezonans görüntüleme yapılarak sakroiliit ve yapısal değişiklikler araştırılmalıdır.
Tedavi
Tedavi semptomatik rahatlama sağlama ve ilerleyici eklem yıkımını önlemeyi hedefler; akut dönemde NSAID’ler birinci basamak olarak kullanılır, NSAID’ye yetersiz yanıt durumunda lokal veya sistemik kortikosteroidler düşünülebilir, mono/oligoartiküler tutulumda intraartiküler enjeksiyonlar kısa süreli rahatlama sağlar; devam eden veya kronik hastalıkta DMARD’lar, özellikle sulfasalazin, radyografik hasarı önlemek veya inflamasyonu kontrol altına almak için kullanılabilir ve dirençli olgularda TNF-alfa inhibitörleri gibi biyolojikler seçkin durumlarda değerlendirilebilir; fizik tedavi, egzersiz ve erken mobilizasyon işlevi korumada önemlidir.
Bu ve zengin eğitim konularını düzenli bir şekilde izlemek için size uygun abonelik sistemine kayıt olun.
