Pelvik İnflamatuar Hastalık

Özet

Pelvik inflamatuar hastalık (PID), kadın jinekolojik sisteminin akut, yukarıya doğru ilerleyen, çoklu mikroplu bir enfeksiyonudur ve sıklıkla Neisseria gonorrhoeae veya Chlamydia trachomatis ile ilişkilidir. Klinik belirtiler ve fiziksel bulgular geniş bir yelpazede değişiklik gösterebilir ve alt karın hassasiyeti, ek adneksal hassasiyet ve servikal hareket hassasiyetini içerebilir. Ateş, kusma, sırt ağrısı, dispareuni ve anormal vajinal koku, kaşıntı, kanama veya akıntı gibi alt genital sistem enfeksiyonu belirtileri de mevcut olabilir, ancak bazı durumlarda belirtiler hafif veya hatta hiç olmayabilir. Tanı zor olabilir çünkü belirtiler yoktan şiddetliye kadar değişebilir ve spesifik olmayabilir. Komplikasyonlar, skarlaşmış veya tıkanmış fallop tüplerine bağlı olarak tubo-ovaryan apse ve sonraki kısırlık veya dış gebelik içerir.

Tanı

PID, üst kadın genital sisteminin endometrit, salpingit, tubo-ovaryan apse ve pelvik peritonit gibi iltihabi bozukluklarının bir spektrumunu içerir. Tanı için minimum kriterler, pelvik muayenede adneksal hassasiyet, uterin hassasiyet ve servikal hareket hassasiyeti bulgularından birini veya daha fazlasını elde etmektir. Ek kriterler arasında ağızdan alınan sıcaklığın () üzerinde olması, anormal servikal veya vajinal mukopurulent akıntı, vajinal sekresyonların tuzlu mikroskopisinde bol beyaz kan hücresi varlığı, yükselmiş eritrosit sedimentasyon hızı (ESR), yükselmiş C-reaktif protein (CRP) ve Neisseria gonorrhoeae veya Chlamydia trachomatis ile servikal enfeksiyonun laboratuvar belgeleri bulunur. Kesin tanı için endometrial biyopsi ile endometritin histopatolojik kanıtı, PID ile tutarlı laparoskopik bulgular veya görüntüleme çalışmaları (transvajinal ultrasonografi veya manyetik rezonans görüntüleme) ile kalınlaşmış, sıvı dolu tüpler veya tubo-ovaryan kompleks gösterilmesi yer alır. Laparoskopi kesin prosedür olsa da invazivdir ve rutin tanı için önerilmez. Yanlış tanı ve yönetim gereksiz morbiditeye neden olabileceğinden, tanı şüpheli olduğunda veya hasta tedaviye yanıt vermediğinde daha ayrıntılı tanısal değerlendirme sıklıkla gereklidir.

Tedavi

Antibiyotik tedavisi, cinsel olarak aktif olan ve pelvik ağrı, servikal hareket hassasiyeti veya başka bir neden bulunamayan ek adneksal veya uterin hassasiyeti olan hastalarda başlatılmalıdır. Tedavinin temel hedefi, PID ile sıkça ilişkilendirilen patojenik organizmaları ortadan kaldırmaktır, çünkü tedavi edilmemiş veya eksik tedavi edilmiş PID, fallop tüpü hasarı, kısırlık ve dış gebelik gibi uzun vadeli sonuçlara yol açar. Tedavi rejimi, Neisseria gonorrhoeae ve Chlamydia trachomatis‘e karşı etkili olmalı ve anaerobik aktiviteye sahip rejimler önerilmektedir. Hafif-orta PID’li hastalar için, oral sıvıları tolere edebilen, tubo-ovaryan apsesi olmayan ve hastaneye yatış gerektiren başka faktörleri bulunmayanlarda, intramüsküler bir sefalosporin (örneğin, seftriakson veya sefoxitin) artı oral doksisiklin artı metronidazol kombinasyonu ile tedavi önerilmektedir. Şiddetli PID’li hastalar hastaneye yatırılmalı ve intravenöz antibiyotiklerle tedavi edilmelidir. CDC, şiddetli PID’li hastalar için bir sefalosporin (seftriakson, sefotetan veya sefoxitin) ile birlikte doksisiklin içeren parenteral antibiyotik tedavisini önermektedir. Metronidazol, seftriakson ile birlikte kullanılmalıdır, çünkü seftriakson, diğer sefalosporinlere göre anaerobik bakterilere karşı daha az aktiftir. Hastalar tedaviye başladıktan sonra 72 saat içinde yeniden değerlendirilmelidir; klinik iyileşme belirtilmezse PID tanısı yeniden değerlendirilmeli veya hastaneye yatış düşünülmelidir. Cinsel partnerler de değerlendirilmeli ve tedavi edilmelidir.