Paradoksal Ses Teli Hareketi

Özet

Paradoksal ses teli hareketi (PVFM), sıklıkla astım ile karıştırılan bir solunum bozukluğudur. Bu durum, inspirasyon sırasında ses tellerinin açılması/abduksiyonu yerine yaklaşması ile karakterize edilir ve üst hava yolu tıkanıklığı ve stridora yol açabilir. PVFM’nin doğru tanısı, birincil bakım doktoru, konuşma dil terapisti, alerji/astım uzmanı, göğüs hastalıkları uzmanı, psikiyatrist, psikolog ve gastroenterolog gibi uzmanlardan oluşabilen multidisipliner bir ekip tarafından konulmaktadır. Tanı, larinks görselleştirmesi, vaka öyküsü ve akciğer fonksiyon çalışmaları ile konulur. Tedavi standardı, bir konuşma dil terapisti tarafından uygulanan davranışsal terapidir.

Tanı

Paradoksal ses teli hareketinin tanısı, klinik öykü, larinks görselleştirmesi ve solunum fonksiyon testlerine (PFT’ler) dayanmaktadır. PVFM’nin en sık klinik sunumu, boğazda sıkışma ve derin nefes almada zorluk ile birlikte akut bir nefes alma atağıdır, bunu hava açlığı takip eder. Ataklar, stres, egzersiz, havadaki tahriş ediciler, oturma, yeme veya uyuma gibi belirli tetikleyicilere yanıt olarak epizodik olarak ortaya çıkar. Hastalar, inhalasyonla alınan bronkodilatörlerden veya kortikosteroidlerden fayda görmediklerini sıklıkla bildirirler. Larinks görselleştirmesi için esnek fiber optik nazendoskopi birincil araştırmadır. Bu endoskopi, dinlenme solunumu, konuşma ve yutma sırasında larinksin görselleştirilmesini sağlar ve nefes alma atağı yeniden üretilirken inspirasyon veya erken ekspirasyon sırasında adduksiyonun tanımlanmasını sağlar. PFT’ler ve akış-hacim grafikleri, PVFM’nin varlığını dışlamak veya desteklemek için önerilir ve kesilmiş bir inspiratuar döngü gösterebilir.

Tedavi

PVFM için etkili tedavi, davranışsal terapi, reflü ve astımın tıbbi yönetimi ve gerekirse psikolojik danışmanlığın bir kombinasyonunu içeren multidisipliner bir ekip yaklaşımına dayanır. Konuşma dil patologları, PVFM’nin davranışsal yönetiminde birincil uygulayıcılar olarak kabul edilir. Tedavinin hedefleri, fiziksel kas gerginliğinin öz farkındalığını artırmak, fizyolojik yanıtların farkındalığını artırmak ve akut bir atağın başarılı bir şekilde yönetilmesinin ardından diyafram solunumuna yeniden başlamaktır. Görsel biyogeribildirim, tanısal larinks görselleştirmesi sırasında bir abduksiyon nefes egzersizinin tanıtılmasıyla (burundan derin nefes alma ve ardından 3 ila 10 saniyelik bir nefes verme) uygulanır. Akut atak yönetimi, hastayı güvence altına almayı ve sakinleştirmeyi, nefes egzersizleri yapmasını talimat vermeyi ve gerekirse yüksek konsantrasyonlu oksijen uygulamayı içerir. Heliox (oksijen ve helyum karışımı) uygulanması, akut atağı çözmede yukarıdaki önlemlerin başarısız olması durumunda düşünülebilir. Eşlik eden durumlar (örneğin LPR, astım, GORD) uygun uzmanlar tarafından yönetilmelidir.