Over Kistleri

Özet

Over kisti, over dokusunda sıvı dolu bir kese olarak tanımlanır ve uniloküler veya multiloküler olabilir. Nedenleri fizyolojik, enfeksiyöz, benign neoplastik, malign neoplastik veya metastatik olabilir. Yönetimde atılması gereken en önemli adım, malignite riskini değerlendirmektir. Ağızdan alınan doğum kontrol hapları, benign over kistlerinin gerilemesini hızlandırmaz veya etkilemez. Basit uniloküler over kistleri 10 cm’den küçük çapta ve kanser antijeni (CA)-125 35 U/mL’den düşük olan asemptomatik menopoz sonrası kadınlar, seri ultrasonografi ile konservatif olarak yönetilebilir. Ultrasonografi, malignite olasılığını belirlemede faydalı olan bir morfoloji indeks skoru sağlayabilir.

Tanı

Rutin olarak veya diğer nedenlerle yapılan ultrasonografide bir over kistinin tesadüfi bulunması yaygın bir klinik senaryodur. Tanının nihai hedefleri bir kisti tanımlamak, malignite riskini ve cerrahi müdahale gerekliliğini ve zamanlamasını belirlemektir. Yaş ve menopoz durumu, tanı algoritmasını etkileyen kritik bileşenlerdir. Akut karın veya şok ile başvuran acil hastalar, dönmüş ve torsiyon geçirmiş bir over kistini düşündürmelidir ; bu durumda ilk tanı testi olarak transvajinal ultrason istenmelidir. Menopoz sonrası kadınlarda malignite riskinin değerlendirilmesi esastır ve değerlendirme, karın/pelvik ağrı, şişkinlik, erken tokluk hissi veya idrar sıklığı/aciliyeti gibi semptomları değerlendiren kapsamlı bir öykü ile başlamalıdır. Transvajinal ultrasonografi, erişilebilirlik, maliyet etkinliği, hasta toleransı, yüksek gözlemci arası anlaşma ve mükemmel duyarlılık nedeniyle tek tercih edilen görüntüleme yöntemidir. Kanser antijeni (CA)-125 tümör belirteci, epitelyal over kanseri olan kadınların %80’inde yüksektir ve alınacak bir sonraki test olmalıdır. Malignite riski indeksi (RMI), iyi huylu ile kötü huylu kistleri ayırt etmeye yardımcı olmak için menopoz durumu, ultrason morfolojisi ve serum CA-125’i bir denkleme entegre eder. Premenopozal kadınlarda tanı stratejisinin çoğu, CA-125 hariç menopoz sonrası kadınlar için olanı taklit eder. Ergenlerde over kistleri tanısal bir zorluk oluşturur ve ultrason muayenesi başlangıçta tercih edilen tanı testidir.

Tedavi

Premenopozal kadınlarda over kistleri genellikle tedavi olmadan çözülürken, postmenopozal kadınlarda kalıcı olma olasılığı daha yüksektir. Hasta semptomatikse veya malign bir tümör keşfedilirse, tedavi genellikle cerrahiyi içerir. Over torsiyonu veya kist rüptürü/kanama öneren akut karın bulguları olan acil hastalar için cerrahi keşif, intravenöz sıvı resüsitasyonu ile gerekli bir birinci basamak yönetim aracıdır ; laparoskopi tanısal ve terapötik fayda sağlayabilir. Kist rüptürü, tubo-over apsesi veya pelvik inflamatuar hastalığı olan acil hastalar için parenteral geniş spektrumlu antibiyotikler verilmelidir. Premenopozal basit kistlerde birinci basamak tedavi, hasta seri ultrasonlarla kapsamlı takip yapmayı kabul ederse bekleyici veya koruyucu yönetimdir. Eğer kist kalıcı olursa, cerrahi keşif ve çıkarma laparoskopi ile yapılmalıdır. Postmenopozal basit kistlerde, 10 cm’den küçük çapta ve anormal kanser antijeni (CA)-125 ile birlikte olmayanlarda, birinci basamak tedavi her 2-3 ayda bir seri ultrason ve CA-125 seviyeleri ile konservatif gözlemdir. Eğer kist boyut veya morfoloji indeksinde artış gösterirse, doktor cerrahi değerlendirmeye ve kist çıkarımına geçmelidir. Postmenopozal karmaşık veya katı kisti olan hastalar, cerrahi değerlendirme için bir jinekolojik onkoloğa yönlendirilmelidir. Hamilelik sırasında basit ve karmaşık kütlelerin çoğu kendiliğinden çözülür, bu nedenle birinci basamak tedavi gözlem ve seri ultrason ile koruyucu kalmaktadır. Malignite açısından şüpheli, 8 cm’den büyük çapında, semptomatik şikayetler üreten veya over torsiyonu riski artıran over kütleleri cerrahi müdahale gerektirir.