Osteomalazi

Özet

D vitamini eksikliği, osteomalazinin en yaygın nedenidir. Hastalar genellikle sınırlı güneş ışığına maruz kalma öyküsüyle birlikte yaygın kemik ağrısından şikayet ederler. Proksimal kas zayıflığı, perküsyona karşı omurga hassasiyeti, psödo-kırıklar ve iskelet deformiteleri bu hastalıkta sıkça görülen bulgulardır. Tanı, düşük veya normal kalsiyum seviyesinde düşük D vitamini seviyesi ve yükselmiş intakt paratiroid hormonu (PTH) seviyesi ile laboratuvar sonuçları aracılığıyla konur. Temel neden ele alındıktan sonra, artan güneş ışığına maruz kalma, ağızdan D vitamini ve kalsiyum takviyesi ile başarılı bir tedavi rejimi mümkündür.

Tanı

Osteomalazi tanısı için tam bir öykü ve fizik muayene ile birlikte doğrulayıcı laboratuvar ve radyolojik testler kritik öneme sahiptir. Spesifik olmayan semptomlar ve bulgular nedeniyle tanı için yüksek bir klinik şüphe indeksi gereklidir. Hafif hastalıklarda hastalar genellikle asemptomatiktir. Tanı, düşük veya normal kalsiyum seviyesinde düşük 25-hidroksivitamin D seviyesi ve yükselmiş intakt PTH seviyesi ile birlikte yüksek alkalen fosfataz seviyesi (hipofosfatazi hariç) ile laboratuvar testleriyle konulur. 25-hidroksivitamin D konsantrasyonunun 25 nmol/L (10 ng/mL) altında olması osteomalazi riskini tanımlayan uluslararası eşik olarak kabul edilir. Radyolojik olarak, sklerotik kenarlarla ilişkili Looser psödo-kırıkları patognomonik bir bulgudur. Çift tetrasiklin etiketleme ile yapılan kemik biyopsisi ise kesin onaylayıcı testtir, ancak invaziv olması nedeniyle nadiren gereklidir.

Tedavi

Osteomalazi yönetimi, altta yatan etiyolojinin tedavisine ve hipokalsemi, D vitamini eksikliği ve hipofosfateminin düzeltilmesine odaklanmalıdır. Tüm hastalar, yetersiz kalsiyum alımının osteomalazinin gelişimine katkıda bulunabileceği için yeterli elementel kalsiyum alımını yerel kılavuzlara göre sürdürmelidir. Tedavinin temel unsuru, neden olan eksikliği düzeltmek amacıyla yeterli kalsiyum ve D vitamini sağlanmasıdır. D vitamini eksikliğinde birincil tedavi seçenekleri, ergokalsiferol veya kolekalsiferolün ağızdan yüksek dozlarda 6-12 hafta boyunca verilmesini ve kalsiyum karbonat veya kalsiyum sitrat takviyesini içerir. Bağırsak malabsorpsiyonu olan hastalar daha yüksek D vitamini dozlarına ihtiyaç duyabilir. Kalıtsal veya edinilmiş fosfat israfı bozuklukları veya onkogenik osteomalazisi olan hastalar için tedavi rejimi, kalsitriol gibi bir D vitamini metaboliti, fosfat ve kalsiyum kombinasyonunu içerir. Tedavi sırasında klinik iyileşmeyi ve potansiyel aşırı tedaviyi değerlendirmek için serum kalsiyum, 25-hidroksivitamin D, idrar kalsiyum atılımı ve kemik yoğunluğu izlenmelidir.