Orbital Kırıklar

Özet

Orbital kırıklar, çoğunlukla saldırı, spor veya kazalar sonucu oluşan travmatik yaralanmalardır. Orbital yaralanmanın dikkatli bir değerlendirmesi, yüz kemiklerinin, göz kapaklarının ve çevresindeki yumuşak dokunun incelenmesini, göz küresinin muayenesini ve görme keskinliğini içerebilir. Kesin tanı, orbitanın bilgisayarlı tomografi (BT) taraması ile doğrulanır. Yumuşak doku (kas) sıkışması belirtileri gösteren pediatrik hastalarda acil cerrahi gereklidir. Bu belirtiler, yukarı bakış kısıtlaması ve okulovagal yanıtı içerir; okulovagal yanıt, intraorbital yapılara uygulanan basınçla bradikardi, hipotansiyon, bulantı ve/veya kusma ile sonuçlanan vagal uyarımın varlığıdır. Çoğu yetişkin vakasında cerrahi, ödem ve kanamanın çözülmesine izin vermek için ertelenir. Küçük, patlamayan kırıklarda konservatif tedavi düşünülebilir. Temas sporlarında gözlük veya koruyucu gözlük kullanımı, orbital kırıkları ve ilişkili yaralanmaları önlemek için önerilmektedir.

Tanı

Orbital kırıklar, göz küresine, orbital, yüz veya kranial kemiklere doğrudan ve dolaylı travma senaryolarında görülebilir. En yaygın sunumlar, zigomatik kompleks kırıkları ve taban/medial duvarın orbital ‘blow-out’ kırıkları ile ilişkilidir. Orbital kırıkları olan herhangi bir hastanın yönetiminde başlangıç yaklaşımı Gelişmiş Travma Yaşam Desteği (ATLS) olmalıdır. Hasta stabilize edildikten sonra, orbit yaralanmasının dikkatli bir değerlendirmesi yapılmalıdır. Orbital kırıklar, anatomik konuma ve kırıkların orbit ile izole olup olmadığına veya daha karmaşık kırık desenlerinin bir parçası olup olmadığına göre sınıflandırılabilir. Ana tanısal faktörler arasında yukarı bakışta diplopi, göz pozisyonunun bozulması (proptozis, hipoglobus, enoftalmi), interkanthal mesafenin artması (ortalama 32 mm) ve okulovagal semptomlar yer alır. Kesin tanı, koronal ve sagital rekonstrüksiyonlarla ince kesit spiral BT taraması ile konulur.

Tedavi

Orbital kırıkların tedavisi, acil cerrahi müdahale, gecikmiş cerrahi müdahale ve koruyucu tedaviye ayrılır. Yumuşak doku (kas) sıkışması belirtileri gösteren pediatrik hastalarda (yukarı bakma kısıtlaması ve okulovagal yanıt) acil cerrahi gereklidir. Çocuklarda, orbital yumuşak doku taban serbest bırakılması ideal olarak 24 saat içinde gerçekleştirilmelidir. Acil cerrahinin gerekli olmadığı durumlarda, başlangıçta yeterli analjeziyi içeren koruyucu tedavi düşünülür. Çoğu yetişkin vakasında cerrahi, ödem ve kanamanın çözülmesine izin vermek için geciktirilir. Gecikmiş cerrahi müdahale, sürekli veya kötüleşen işlevsel veya kozmetik bozukluğu olan hastalarda yapılır. Yetişkinlerde cerrahi, sıkışmış orbital içeriklerin serbest bırakılması, gözün yanlış pozisyonunun düzeltilmesi ve orbital hacimdeki değişikliklerin düzeltilmesiyle sınırlıdır. Orbital kırıklarda rutin antibiyotik profilaksisi önerilmez. Ancak, açık kırıklar, cerrahi amfizem mevcut olduğunda, açık redüksiyon ve iç sabitleme yapıldığında veya orbital greftlemede ağızdan geniş spektrumlu antibiyotikler (örneğin, amoksisilin veya eritromisin) reçete etmek önerilen bir yaklaşımdır.