Optik Nevrit

Özet

Optik nevrit (ON), optik sinirin retrobulbar (retrobulbar nörit) veya intrabulbar (papillit) kısmını veya her ikisini de içerebilen bir iltihabıdır. En yaygın formu, sistemik inflamatuar hastalık kanıtı olmaksızın inflamatuar bir optik nöropati olan idiopatik ON’dur. İdiopatik ON, tek başına ortaya çıkabileceği gibi, genellikle ilk belirtilerinden biri olarak multipl sklerozun (MS) bir tezahürü de olabilir. Beyin MR’ı da dahil olmak üzere yapılan araştırmalar, MS’e dönüşüm riskini tahmin etmede ve bu riski azaltan hastalık modifiye edici tedaviler (interferon-beta, glatiramer asetat) ile erken müdahaleyi belirlemede yardımcı olabilir. İdiopatik ON için akut tedavi, yüksek dozda oral veya intravenöz kortikosteroid tedavisini içerir. İdiopatik akut ON tedavisinde tek başına düşük-orta dozda oral kortikosteroidler kullanılmamalıdır.

Tanı

ON tanısı klinik olarak konur ve belirlenmiş bir tanı kriteri yoktur. Tanı, akut görme kaybı (genellikle 7 günden kısa sürede ilerleyici), monoküler olma eğilimi, peri-orbital ağrı (çoğunlukla göz hareketi ile artar), azalmış görme keskinliği ve renk görme, görme alanı defisiti ve göreceli afferent pupiller defisit (RAPD) gibi klinik faktörlere odaklanarak yapılır. Göz muayenesinde optik diskin üçte ikisi normal görünümde (retrobulbar ON) olabilirken, yaklaşık üçte birinde optik disk şişliği (papillit) görülebilir. Akut bir durumda, nedenin enfeksiyöz, sistemik veya otoimmün olduğunu belirlemek önemlidir, ancak bu durumlar birbiriyle örtüşebilir. Beyin MR’ı gibi araştırmalar tanıya yardımcı olur ve MS’e dönüşüm riskine dair prognostik bilgi sağlar.

Tedavi

Optik nevrit (ON) için konsensüs tedavisi yoktur. İdiopatik akut ON için tek tedavi kortikosteroidlerdir. ON’un akut bir episodu için kortikosteroidler tercih edilen tedavi olup, akut fazın süresini ve nüks riskini azaltmayı amaçlar. Tedavi, Optik Nörit Tedavi Deneyi (ONTT) protokolüne göre yüksek doz intravenöz kortikosteroidleri (örneğin, metilprednizolon: 3 gün boyunca günde bir kez 1000 mg ağızdan/intravenöz) içerir veya hastanın fayda ile risk oranına göre tedavi edilmez. Pulse doz intravenöz metilprednizolonun 6 ayda daha iyi görsel sonuç ve plasebo veya oral prednizolona göre daha düşük nüks riski (klinik olarak kesin MS’ye dönüşüm) gösterdiği doğrulanmıştır. Tedavinin, belirtilerin başlangıcının ilk 48 saatinde başlatılması önerilmektedir. Eğer ON kortikosteroidlere dirençliyse, plazma değişimi ile tedavi etkili olmuştur. Kronik yönetim, anormal MRI veya diğer nörolojik anormallikler varsa MS immünomodülatör tedavisini değerlendirmeyi ve bir MS uzmanına yönlendirmeyi içerir.