Mitral Regürjitasyon

Özet

Mitral regürjitasyon (MR) tipik olarak eforla ortaya çıkan dispne, çarpıntı ve/veya azalmış egzersiz toleransı ile kendini gösterebilir. Fizik muayenede genellikle apiste holosistolik üfleme üfürümü olarak ortaya çıkar ve aksillaya yayılır. Tanı ve şiddeti belirlemede tercih edilen test, MR’nin varlığını, şiddetini ve mekanizmasını belirlemek için kullanılan transtorasik ekokardiyografidir. Bu görüntüleme, renkli Doppler akışı ve sürekli dalga Doppler çalışmaları ile regürjitasyonun şiddetini, sol ventrikül (LV) boyutlarını, sağ ventrikülün boyutunu ve fonksiyonunu ve pulmoner arter sistolik basıncını değerlendirebilir. Yönetim seçenekleri cerrahi onarım veya değiştirme ve transkateter mitral kapak onarımını içerir , ancak müdahale riskleri ve faydaları her hasta için bireysel olarak değerlendirilmelidir. Cerrahi tedavinin en yaygın komplikasyonları arasında onarımın başarısızlığı, protez kapak stenozu, endokardit ve mitral kapak hasta-protez uyumsuzluğu bulunur.

Tanı

MR tanısı için öyküye dayalı patognomonik özellikler bulunmamakla birlikte , yaygın semptomlar arasında eforla dispne, ortopne, paroksismal nokturnal dispne, alt ekstremite ödemi, çarpıntı, yorgunluk ve terleme yer alır. Fizik muayenede genellikle apiste, aksillaya yayılan holosistolik, üfleyici bir üfürüm mevcuttur. Transtorasik ekokardiyografi, MR’nin varlığını, şiddetini, mekanizmasını, sol ventrikül boyutunu ve fonksiyonunu, sol atriyum boyutunu, diğer kapak anormalliklerini ve sağ ventriküler sistolik basıncı belirlemede en çok tercih edilen ilk testtir. EKG, rutin bir tarama olarak ve atriyal fibrilasyon gibi herhangi bir ritim bozukluğunu tespit etmek için yapılmalıdır. Şiddetin daha iyi değerlendirilmesi ve cerrahi stratejiye yardımcı olmak için transözofageal ekokardiyogram (TEE) gerekli olabilir. Akış birleşim yöntemi (PISA), renk Doppler akışı ve pulmoner ven hız kalıpları gibi ek Doppler ölçümleri, regürjitasyonun şiddetini daha ayrıntılı bir şekilde değerlendirmek için kullanılır. Şiddetli MR’ı göstermek için PISA yönteminde regürjitasyon orifisi alanı sıfır nokta dört santimetrekareden büyük, regürjitasyon fraksiyonu yüzde elliden büyük ve regürjitasyon hacmi altmış mililitreden büyük kabul edilir.

Tedavi

MR yönetimi, müdahale seçeneklerinin riskleri ve faydalarının her hasta için bireysel olarak değerlendirilmesini gerektiren, çok disiplinli bir kalp ekibi katılımını içerir. Akut şiddetli MR, acil cerrahi gerektiren tıbbi bir acil durumdur ve hastayı stabilize etmek için cerrahiden önce diüretikler, sodyum nitroprussid ve/veya intra-aortik balon karşıpulsasyon kullanılarak yük azaltılması gerekli olabilir. Kronik şiddetli primer MR’ı olan asemptomatik hastalar için, klinik sonuçları iyileştirdiği gösterilen bir tıbbi tedavi yoktur , ancak yakından izlenir ve hipertansiyon gibi ilgili komorbiditeler için tedavi edilir. Asemptomatik hastalarda cerrahi endikasyonları, sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu (LVEF) yüzde altmış veya sol ventrikül son sistolik çapı (LVESD) kırk milimetre ise cerrahi gereklidir. LVEF yüzde altmıştan büyük veya LVESD kırk milimetreden küçük olan asemptomatik hastalarda, yeni başlayan atriyal fibrilasyon, yükselmiş sistolik pulmoner arter basıncı veya önemli sol atriyal dilatasyon (sol atriyal hacim altmış mililitre bölü metrekareden büyük veya çap elli beş milimetre) varsa, yüksek kalıcı onarım olasılığı ve düşük cerrahi riski durumunda cerrahi düşünülebilir. Semptomatik kronik şiddetli primer MR ve kabul edilebilir cerrahi riski olan hastalar için cerrahi önerilir. Ameliyat edilemeyen veya yüksek cerrahi risk taşıyan semptomatik hastalar için, mitral kapak anatomisi uygunsa transkateter mitral kapak müdahalesi (transkateter kenar-kene onarım) düşünülebilir. Kronik şiddetli sekonder MR’ı olan semptomatik hastalar, kalp yetmezliği yönetiminde uzmanlaşmış bir kardiyolog ile danışılarak kılavuzlara dayalı tıbbi tedavi ile tedavi edilmelidir. Optimal tıbbi yönetime rağmen semptomlar devam ederse, mitral kapak müdahalesi gerekli olabilir. Koroner arter bypass greftleme (CABG) ile revaskülarizasyon geçiren şiddetli ikincil MR’ı olan hastalar için mitral kapak cerrahisi eş zamanlı olarak önerilmektedir.