Menenjit

Özet

Menenjit, meninkslerin iltihaplanması olup, genellikle bakteriyel, viral veya fungal enfeksiyonlardan kaynaklanmakla birlikte, yaralanma, kanser veya ilaçlardan da ortaya çıkabilir. Bu durumun klasik belirtileri arasında baş ağrısı, boyun sertliği, ışığa hassasiyet (fotofobi), bulantı veya kusma ve ateş bulunur. Menenjitin her türü kendine özgü risk faktörlerine, belirti ve semptomlara sahiptir. Özellikle bakteriyel menenjit, hızlı değerlendirme ve acil antimikrobiyal tedavi gerektiren nadir ama ciddi bir durumdur. Viral menenjit ise genellikle ciddi kalıcı etkiler olmaksızın kendiliğinden düzelir.

Tanı

Menenjitin tanısı, klasik semptomların (baş ağrısı, boyun sertliği, ateş, ışık hassasiyeti, bulantı/kusma) varlığı ile klinik olarak başlar. Olası etiyolojiyi düşündürebilecek faktörler arasında hastanın bağışıklık durumu, seyahat geçmişi ve yaşı gibi demografik veriler de yer alır. Viral menenjiti bakteriyel menenjitten ayırt etmek zor olabileceğinden, beyin omurilik sıvısı (BOS) analizinin sonuçları beklenirken ampirik antibiyotik tedavisi gerekebilir. Fungal menenjit genellikle bağışıklığı baskılanmış hastalarda sistemik katılım ile birlikte görülür. Ek olarak, menenjite yol açabilen tüberküloz , sifiliz ve kuduz gibi ilgili durumların da ayırıcı tanıda göz önünde bulundurulması gerekir.

Tedavi

Bakteriyel menenjitte hızlı değerlendirme ve hızlı antimikrobiyal tedavi hayati önem taşır. Meningokokal enfeksiyonlar hızlı bir şekilde septik şoka ilerleyebileceği için hızlı değerlendirme ve tedavi esastır, çünkü ölüm oranı ve ciddi komplikasyon riski yüksektir. Viral menenjit için, bakteriyel menenjitten ayırım zor olduğunda, BOS analizi beklenirken ampirik antibiyotik tedavisi gerekli olabilir. Fungal menenjitler, genellikle yaşamı tehdit eden kronik veya subakut, ilerleyici enfeksiyonlardır ve uygun antifungal tedavi gerektirir. Tüberküloz menenjitinde ise tanı ve tedaviye başlama süresindeki gecikmeler, artan mortalite ile ilişkilidir.