Kurulmuş Atriyal Fibrilasyon

Özet

Kurulmuş atriyal fibrilasyon (AF), klinik olarak ‘paroksismal’, ‘kalıcı’, ‘uzun süreli kalıcı’ ve ‘kalıcı’ olarak tanımlanan kaotik ve düzensiz bir atriyal aritmidir. Yaygınlığı yaşla birlikte artar ve hastalar genellikle hipertansiyon, koroner arter hastalığı, kapak hastalığı, kalp yetmezliği, obezite, uyku apnesi veya akciğer hastalığı gibi eşlik eden kardiyak veya non-kardiyak durumlara sahiptir. AF, çarpıntı, dispne, anjina, baş dönmesi veya senkop gibi semptomlara neden olur ve kalp yetmezliği, taşikardi kaynaklı kardiyomiyopati veya inme gibi önemli morbidite ve ölüme yol açabilir, ancak birçok hasta asemptomatik olabilir. Tanı, P dalgalarının yokluğunu, fibrilasyon dalgalarının varlığını ve düzensiz QRS komplekslerini gösteren bir elektrokardiyogram (EKG) ile doğrulanır. Tedavi stratejisi, semptomların şiddetine, AF’nin süresine ve eşlik eden durumların varlığına bağlıdır ve anormal hız veya ritmi düzeltmeyi ve yüksek riskli hastalarda antikoagülasyonu içerir. Tedavi seçenekleri arasında beta blokerler, kalsiyum kanal blokerleri, digoksin, antiaritmik ajanlar, kateter veya cerrahi ablasyon ve pacemakerlar/atriyoventriküler düğüm ablasyonu gibi hız kontrolü veya ritim kontrolü stratejileri bulunur.

Tanı

Atriyal fibrilasyon tanısı, koordine edilmemiş atriyal aktivasyon ve etkisiz atriyal kasılma ile karakterize edilen supraventriküler bir taşikardi olup, EKG belgelendirmesi gerektirir. Klinik olarak, hastalar tipik semptomlarla (çarpıntı, nefes darlığı, yorgunluk, göğüs ağrısı, baş dönmesi) veya inme gibi AF komplikasyonlarıyla ya da tiroid hastalığı gibi ilişkili durumlarla başvurabilir veya tamamen asemptomatik olabilirler. Fizik muayenede, nabız genellikle düzensiz ve hızlı olabilir, ancak düzensizliği anlamak, özellikle nabız çok hızlı veya çok yavaşsa, zor olabilir; bu nedenle EKG doğrulaması esastır. EKG’de belirgin P dalgaları yoktur, yerini fibrilasyon dalgaları alır ve atriyoventriküler (AV) iletim sağlamsa düzensiz düzensiz QRS kompleksleri görülür. Tanıyı doğrulamak için EKG, temel laboratuvar kan testleri ve ekokardiyogram (tercihen sol atriyal trombüsü dışlamak için transözofageal ekokardiyogram) istenmelidir. Ayırıcı tanılar arasında değişken AV ile atriyal flütür ve multifokal atriyal taşikardi bulunur.

Tedavi

Atriyal fibrilasyon yönetiminin ana unsurları ventriküler hız kontrolü, sinüs ritminin yeniden sağlanması ve sürdürülmesi, inme ve tromboembolik olayların önlenmesi ile yaşam tarzı ve risk faktörü değişiklikleridir. Tedavinin amacı semptomları hafifletmek, yaşam kalitesini artırmak ve komplikasyonları önlemektir. Hemodinamik olarak anstabil AF, acil doğrudan akım (DC) kardiyoversiyon gerektirir. Hemodinamik olarak stabil hastalarda, hız kontrolü (beta-blokerler veya non-dihidropiridin kalsiyum kanal blokerleri ile) veya ritim kontrolü (farmakolojik kardiyoversiyon, DC kardiyoversiyon, antiaritmik ilaçlar veya ablasyon ile) stratejisi seçilir. Tüm hastalar için inme riski -VASc aracı gibi geçerli bir klinik risk skoru kullanılarak değerlendirilmeli ve yüksek riskli hastalarda oral antikoagülanlar (tercihen doğrudan oral antikoagülanlar [DOAC’lar]) düşünülmelidir. Yaşam tarzı ve risk faktörü değişiklikleri, AF yönetiminin temel bir parçasıdır.