Özet
Kasık ağrısı, spor dahil fiziksel aktivitelerden kaynaklanan oldukça yaygın bir yaralanmadır ve en sık karşılaşılan türleri adduktor, iliopsoas, inguinal ve kalça eklemi ile ilgili olanlardır. Kalça ekleminin intra-artiküler patolojisi en yaygın sunum olsa da, diğer kaynaklardan gelen yansıyan ağrı da sıkça görülür. Belirtiler genellikle aktivite ile ilişkili ağrı, kalça hareketi ile ağrı ve antalgik yürüyüşü içerir. Doğru tanının konulması, uygun tedaviye başlamak için ilk adımdır ve tedavi, mevcut hastalığın varlığına bağlı olarak büyük ölçüde değişebilir. Çoğu durum için birinci basamak tanı testi standart röntgenlerdir, ancak klinik olarak gerektiğinde ultrason ve MRI gibi daha ileri görüntüleme yöntemleri ihtiyatla kullanılmalıdır. Stres kırığı gibi belirli durumları tanımada başarısız olmak ve zamanında cerrahi danışmanlık almamak, hasta için önemli morbidite ve komplikasyonlara yol açabilir.
Tanı
Fiziksel aktivite ile ilişkili kasık ağrısının tanısı, çok çeşitli ayırıcı tanılar nedeniyle karmaşıktır. Doğru tanıyı belirlemek veya daha fazla inceleme yapmak için anamnez ve fizik muayene bulgularına dikkatle bakmak gerekir. Tanısal değerlendirme, ağrının başlangıcı, şiddeti, yayılan özellikleri, travma öyküsü, kötüleştirici/hafifletici faktörler ve genel belirtilerin belirlenmesiyle başlar. Fizik muayenede ağrının kesin yeri belirtilmeli, ilgili anatomik yapılar dikkatlice incelenmeli, palpasyon sırasında ağrının yeniden üretilmesi not edilmeli ve adduktörler için sıkıştırma testi, iliopsoas için palpasyon ve modifiye Thomas testi gibi bir dizi fonksiyonel test yapılmalıdır. Çoğu akut ve kronik kalça ağrısı sunumu için ilk değerlendirmeden sonra, birinci basamak görüntüleme çalışması olarak düz röntgenler (anteroposterior (AP) pelvis ve AP ve lateral kalça) elde edilmelidir. Stres kırığı veya yumuşak doku yaralanması gibi yüksek klinik şüphe varsa, MRI veya ultrason gibi diğer testler dikkate alınmalıdır; örneğin, labral yırtıkları tanımlamak için en hassas invazif olmayan test MRI artrografisidir.
Tedavi
Tedavi, büyük ölçüde altta yatan duruma göre yönlendirilir. Travmatik veya aşırı kullanım yaralanması ve negatif düz röntgenleri olan vakalar için başlangıç yönetimi, dinlenme, aktivite değişikliği, buz veya ısı uygulaması, NSAID’lerin dikkatli kullanımı ve 6 ila 8 hafta boyunca korumalı ağırlık taşıma içerir. Semptomlar azaldıktan sonra fizyoterapiye başlanmalı, spora dönmeden önce pelvis etrafındaki denge, koordinasyon ve güç geri kazandırılmalıdır. Uzun süreli adduktor ile ilgili kasık ağrısı için, pelvis üzerinde etkili olan kasların güç ve koordinasyonunu artırmayı amaçlayan özel bir egzersiz terapisi programı, geleneksel fizyoterapiden önemli ölçüde daha iyidir. Üst (gerilim tarafı) femoral boyun stres kırıkları, komplikasyonları önlemek için acil iç sabitleme gerektirirken, alt (kompresyon tarafı) kırıklar genellikle 6 ila 8 hafta boyunca yüksek etkili aktivitelerin durdurulması ve korumalı ağırlık taşıma ile cerrahi olmayan yöntemlerle tedavi edilebilir. Labrum yırtıkları için semptomatik ise artroskopik cerrahi (debridman veya labral yeniden sabitleme) düşünülmelidir.
Bu ve zengin eğitim konularını düzenli bir şekilde izlemek için size uygun abonelik sistemine kayıt olun.