Kas Spazmları

Özet

Kas spazmları genellikle zararsız olup kendiliğinden sınırlanma eğilimindedir, ancak potansiyel olarak ciddi sistemik bozuklukların geniş bir yelpazesinin göstergesi de olabilir. İdiyopatik (sıradan) kas spazmları yaygındır, kısa ömürlüdür ve genellikle baldır kasını ve/veya ayağı etkiler. İdiyopatik kas spazmları için tanı yaklaşımı dışlama yöntemidir ve bilinen patolojilerden kaynaklanan spazmlar tıbbi geçmiş ve hedefe yönelik fizik muayene ile oldukça hızlı ve kolay bir şekilde dışlanabilir. İlaç dışı tedavi, akut fazda kas spazmlarının yönetiminde temel taşıdır. Etkilenen kasların pasif ve/veya aktif gerilmesi, en etkili ve en güvenli tedavi şeklidir. Kas spazmlarının sürekli önlenmesi ile ilgili veriler son derece sınırlıdır. Altta yatan/teşvik eden durumlara yönelik ilaç tedavileri hariç, kas spazmları için kanıtlanmış, spesifik, etkili ve güvenli ilaç tedavileri yoktur. Kinin, bazı ülkelerde idiyopatik spazmların önlenmesi için kullanılmakla birlikte ciddi yan etkilerle (örneğin, kalp ritim bozuklukları, trombositopeni, hepatotoksisite, körlük) ilişkilidir. Semptomatik fayda sağlamak için kullanılan çeşitli ilaçların terapötik denemesi makul bir yaklaşımdır.

Tanı

Spazm, kas ağrısı veya her ikisi olan bir hastayı değerlendirmede ilk zorluk, hastanın gerçek kramplar mı yoksa başka bir semptom mu yaşadığını belirlemektir. İkinci zorluk, mümkünse krampların etiyolojisini belirlemektir. Hedeflenmiş bir tıbbi geçmiş ve fizik muayene, potansiyel etiyolojileri daraltmaya yardımcı olabilir. Laboratuvar araştırmaları, klinik olarak şüphelenilen etiyolojileri doğrulamak veya çürütmek için kullanılabilir. Gelişmiş tanısal çalışmalar (örneğin, elektromiyogram [EMG], kas biyopsisi, kas enzimleri, genetik çalışmalar), genellikle semptomların özellikle tanımlanması zor olduğunda uzmanlar tarafından gereklidir. İdiyopatik kramplar genellikle tek kasları veya bir kasın bir kısmını, özellikle gastroknemius’u içerir, patlayıcı bir başlangıçtan sonra birkaç saniye ile birkaç dakika arasında sürer, sıklıkla gece başlar ve pasif/aktif germe ile iyi yanıt verir. Alt motor nöron hastalıkları kramplarla ilişkilidir ve kas zayıflığı, kas atrofisi, hiporefleksi ve kas hipotoni veya flaksidite ile karakterizedir. İdiyopatik krampların güçlü bir şekilde şüphelenilmesi durumunda başlangıçta test yapılması gerekmez. Laboratuvar değerlendirmesi, krampların şüphelenilen organik nedenlerini doğrulamak için en faydalıdır. Gelişmiş tanısal çalışmalar arasında EMG, serum kreatin kinaz (CK)-MM, serum aldolaz, serum alfa tokoferol (vitamin E) ve çinko, kas biyopsileri, sinir iletim çalışmaları ve genetik çalışmalar yer alır. Amerikan Uyku Tıbbı Akademisi, gece kas spazmlarının tanısı için üç temel kriter tanımlar: ani, istemsiz kas sertliği veya gerginliği ile ilişkili, güçlü bir kas kasılması gösteren ağrılı bir his, yatakta geçirilen zaman sırasında meydana gelen ağrılı kas kasılmaları (uyanıklık veya uykudan kaynaklanabilir) ve etkilenen kasların zorla gerilmesiyle ağrının hafifletilmesi.

Tedavi

İlaç dışı tedavi, akut kas spazmlarının yönetiminde temel taşıdır. Etkilenen kasların gerilmesi, çoğu durumda spazmları hafifletecektir ve hem pasif hem de aktif germe etkilidir. Pasif germe, etkilenen kaslardaki gerginliğin ovma ve duruş değişiklikleri ile hafifletilmesini içerir. Aktif germe ise antagonist kasların kasılmasını içerir ve bu da kasılan kasın karşıt inhibisyonunu tetikleyen bir omurilik refleksine yol açar. Eğer spazmlar organik bir hastalığın belirtileriyse, o zaman altta yatan anormalliğin veya hastalığın tedavisi bunları hafifletmelidir. Aksi takdirde, semptomatik fayda sağlamak için kullanılan çeşitli ilaçların denemeleri makuldür. İdiyopatik spazmların sürekli önlenmesinde farmakolojik tedavi seçenekleri arasında verapamil (tercih edilen), diltiazem (tercih edilen), vitamin B kompleksi (tercih edilen, özellikle piridoksin), naftidrofuryl, seçilmiş kas gevşeticiler (örneğin, karisoprodol) ve gabapentin bulunmaktadır. Kinin, ciddi yan etkilerle ilişkili olması nedeniyle idiyopatik kramplar için tercih edilen ilaç olarak düşünülmemelidir ve ABD ile Avustralya gibi ülkelerde önerilmemektedir. Egzersizle ilişkili krampların acil yönetiminde, etkilenen kas(lar)ın esnetilmesi ile birlikte konforlu bir ortamda dinlenmek ve ağızdan rehidrasyon çok önemlidir; ilaç tedavisi önerilmez. Hamilelik ile ilişkili krampların önlenmesinde, magnezyum tuzları (oksit, sitrat veya hidroksit) güvenlidir ve birinci tercih ajanları olarak denemeye değerdir; bu tedavi yetersiz kalırsa B1 (tiamin) ve B6 (piridoksin) vitaminlerinin bir kombinasyonunun denenmesi muhtemelen faydalıdır.