İmpetigo

Özet

İmpetigo, genellikle çocuklarda görülen, oldukça bulaşıcı ve yaygın bir cilt bakteriyel enfeksiyonudur ve okullar ile oyun grupları için önemli bir husustur. Enfeksiyona genellikle stafilokokal veya streptokokal bakteriler neden olur. Tanı genellikle klinik değerlendirme ile konulur; bakteriyel cilt kültürleri yaygın hastalıklar veya enfeksiyonun yayılma riski olan durumlar için ayrılmıştır. Küçük travma veya diğer hastalıklar nedeniyle hasar görmüş cilt, enfeksiyona karşı özellikle hassastır. İmpetigo genellikle kendiliğinden veya topikal antiseptiklerle çözülme eğilimindedir. Topikal antibiyotikler etkili olabilir, ancak bazı bölgelerde direnç bir sorun teşkil edebilir. Enfeksiyonun topikal tedaviye dirençli olması, akut romatizmal ateş gibi komplikasyonlar hakkında endişe duyulması veya daha derin bir enfeksiyon şüphesi olması gibi durumlarda sistemik antibiyotikler gerekli olabilir.

Tanı

İmpetigo tanısı genellikle klinik olarak konulur. İmpetigo, tipik olarak peri-oral ve peri-nazal bölgede, erozyonlarla birlikte sarımsıdan altın rengi kabuklanma bulunan eritematöz bir tabanla kendini gösterir, ancak vücudun herhangi bir yerinde de ortaya çıkabilir. Lezyonlar genellikle ağrısız ve asemptomatiktir, ancak bazen kaşıntılı olabilirler. Hastaların sıklıkla okulda veya oyun gruplarında impetigo ile enfekte akranlarla temas öyküsü bulunur. Kabarcıklar (veziküller/büller) geçicidir ve nadiren görülür, ancak büllöz formda genellikle 2 cm veya daha büyük, başlangıçta şeffaf, daha sonra bulanıklaşan büller görülür ve ağız mukozası etkilenebilir. MRSA şüphesi yoksa veya tanının şüpheli olduğu veya ampirik tedaviye yanıt vermediği durumlar haricinde doğrulayıcı testlere veya cilt kültürüne genellikle gerek yoktur.

Tedavi

Büllöz ve büllöz olmayan impetigo vakalarının çoğu genellikle tıbbi bakım olmadan çözülür. Sistemik belirtileri olmayan yerel hastalık için standart tedavi topikal antibiyotiklerdir. Birleşik Krallık’taki NICE kılavuzları birinci basamak tedavi olarak hidrojen peroksit kremini önermektedir. Eğer hidrojen peroksit kremi uygun değilse (örneğin, impetigo göz çevresindeyse) veya etkisizse, mupirocin, fusidik asit, retapamulin ve ozenoksasin gibi topikal antibiyotikler kullanılmalıdır. Ağızdan alınan antibiyotikler, daha şiddetli veya tedaviye dirençli hastalar için ayrılmıştır. Yaygın deri lezyonları olan hastalarda, dikloksasilin veya flükloksasilin, eritromisin veya birinci nesil sefalosporin (örneğin, sefalezin) gibi ağızdan alınan antibiyotikler tercih edilen ajanlardır. Derin yumuşak doku tutulumu veya hematojen yayılım kanıtı olan hastalar için nafcillin, oxacillin veya clindamycin ile parenteral antibiyotik tedavisi önerilir. MRSA şüphesi varsa vankomisin tercih edilen antibiyotiktir. Cilt hijyeni önlemleri ve antiseptik ajanlar çoğu hasta için faydalıdır. Yeni doğanlar ve bağışıklığı baskılanmış hastalar için özel dikkat ve enfeksiyon hastalıkları uzmanı ile işbirliği önerilir.