Hepatit C

Özet

Hepatit C virüsü (HCV) bulaşması, enfekte kanla perkütan maruziyet yoluyla gerçekleşir; bu durum gelişmiş ülkelerde en yaygın olarak yasadışı uyuşturucu enjeksiyonu veya taranmamış kan ve kan ürünlerinin transfüzyonu, ya da kaynak yetersizliği olan ülkelerde güvensiz enjeksiyon uygulamaları yoluyla meydana gelir. Akut HCV maruziyetinden sonra, birçok hasta kronik hepatit C geliştirir ve enfeksiyonların çoğu asemptomatiktir ; ancak, karaciğer iltihabı genellikle mevcuttur ve ilerleyici karaciğer fibrozisine yol açabilir. Tedavinin temel amacı, virüsü ortadan kaldırmak, sürdürülebilir bir virolojik yanıt (SVR) elde etmek ve hastalığın ilerlemesini önlemektir. Ağızdan alınan doğrudan etkili antiviral tedaviler (DAA’lar) standart tedavidir ve çoğu hastada virolojik tedaviye olanak sağlamıştır. Kronik enfeksiyonun uzun vadeli komplikasyonları, siroz ve hepatoselüler karsinomu içerir.

Tanı

Hepatit C’nin tanısı, virüse maruz kaldıktan sonra çoğu hastanın asemptomatik olması nedeniyle zor olabilir, ancak akut enfeksiyon hastaların yaklaşık üçte birinde yorgunluk, eklem ağrısı veya sarılık gibi belirtilerle ortaya çıkabilir. Tanısal testler, HCV antikor testi ile başlar ve pozitif sonuç verirse, mevcut (aktif) enfeksiyonu doğrulamak için hemen ardışık HCV RNA polimeraz zincir reaksiyonu (PCR) testi ile takip edilmelidir. HCV antikor testi, mevcut veya geçmişte çözülmüş enfeksiyonu gösterebilir, oysa HCV RNA testi mevcut aktif enfeksiyonun varlığını doğrular. Kronik enfeksiyon, HCV RNA’nın kanda en az 6 ay süreyle devam etmesi olarak tanımlanır. Tanı, rutin laboratuvar testlerinde serum aminotransferazlarının yükseldiğini gösterdiğinde de konulabilir, ancak bazı hastalarda bu seviyeler normal olabilir.

Tedavi

HCV enfeksiyonu için tedavinin amacı, sürekli virolojik yanıt (SVR) elde ederek virüsü ortadan kaldırmak ve böylece tüm nedenlere bağlı mortaliteyi ve son evre karaciğer hastalığı ve hepatoselüler karsinom dahil olmak üzere karaciğerle ilgili olumsuz sağlık sonuçlarını azaltmaktır. Doğrudan etkili antiviral ilaçlar (DAA’lar) tedavi standardıdır ve HCV tedavisini önemli ölçüde iyileştirerek çoğu hastada tedaviye olanak tanımıştır. Akut enfeksiyon, spontan iyileşmeyi beklemeden virüs taşıyan tüm hastalarda, kronik enfeksiyon için kullanılan aynı rejimlerle tedavi edilmelidir. Kronik HCV enfeksiyonu olan, antiviral tedavi ile yeniden tedavi edilemeyecek kısa yaşam beklentisi olanlar hariç, tüm hastalara antiviral tedavi önerilmektedir. Spesifik rejimler esasen genotipe ve sirozun varlığına veya yokluğuna bağlıdır, ancak pangenotipik rejimler (genotip 1’den 6’ya kadar etkili) artık mevcuttur ve tedaviyi basitleştirmiştir.