Grup B Streptokok Enfeksiyonu

Özet

Grup B streptokok (GBS) enfeksiyonu, yenidoğanlarda erken ve şiddetli enfeksiyonun en yaygın nedenidir ve aynı zamanda hamilelikte, diyabeti olan kişilerde, bağışıklığı baskılanmış kişilerde ve yaşlı bireylerde enfeksiyon nedenidir. Hastalığın sunumu hastanın yaşına ve altta yatan risk faktörüne bağlıdır. Tanı, genellikle steril vücut sıvısından (örneğin, kan, beyin omurilik sıvısı) GBS’nin izole edilmesiyle doğrulanır. Hedefe yönelik antibiyotik tedavisi, doğrulanmış GBS enfeksiyonu olan hastalarda tedavinin temelini oluşturur. Görülme sıklığı ve ölüm oranı en yüksek yaşlı bireylerde gözlemlenmektedir.

Tanı

GBS enfeksiyonunun tanısı, diğer bakteriyel enfeksiyonlardan ayıran spesifik özellikler taşımayan spesifik olmayan bir sunumla başlar. Tanı, normalde steril bir yerden (örneğin, kan, beyin omurilik sıvısı (BOS), eklem sıvısı) GBS’nin izole edilmesiyle doğrulanır. Kapsamlı bir öykü ile olası risk faktörlerinin aydınlatılması ve ardından uygun mikrobiyolojik örnekleme yapılması önemlidir. Bu, kan kültürleri ve menenjit belirtileri/semptomları olan hastalarda ve tüm sepsisli yenidoğanlarda BOS muayenesini içerir. BOS’un Gram boyaması hızlı bir varsayımsal tanı sağlayabilirken, GBS’nin kültürden büyümesi tanıyı doğrular. Pnömoni şüphesi olduğunda göğüs röntgeni ve septik artrit veya kemik enfeksiyonları şüphesi olduğunda kemik ve eklem röntgeni gibi görüntüleme çalışmaları gerekli olabilir.

Tedavi

Doğrulanmış GBS enfeksiyonu olan hastalarda tedavinin temelini hedefe yönelik antibiyotik tedavisi oluşturur. Bazı durumlarda, özellikle apse varlığında, ek cerrahi drenaj gerekebilir. Erken veya geç başlangıçlı neonatal enfeksiyonlar (0-89 gün) için ABD kılavuzları genellikle benzilpenisilin veya ampisilin önerirken, Birleşik Krallık’ta doğrulanmış GBS menenjiti için benzilpenisilin ile gentamisin kombinasyonu önerilmektedir. Şiddetli penisilin alerjisi olan hastalar için glikopeptidler (örneğin, vankomisin) bir alternatif olabilir. Tedavi süresi klinik sendroma bağlı olarak değişir; örneğin, komplike olmayan menenjit 14 gün intravenöz tedavi gerektirirken, İYE, odaksız bakteriyemi veya pnömoni genellikle 10 gün tedavi gerektirir. Yaşa bakılmaksızın tüm hastalar için destekleyici tedavi kritik öneme sahiptir ve normal solunum, kalp ve sinir sistemi fonksiyonlarının sürdürülmesini hedefler.