Gastroparezi

Özet

Gastroparezi, herhangi bir mekanik tıkanıklık olmaksızın katı yiyeceklerin mideden nesnel olarak gecikmiş boşalması olarak tanımlanır, temel semptomları erken doyma, yemek sonrası doluluk, bulantı, kusma, şişkinlik ve üst karın ağrısıdır. Tanı için 4 saatin sonunda radyoizotoplu yemeğin %10’dan fazla tutulması veya 2 saat sonra %60’tan fazla tutulması gösteren mide boşaltma sintigrafisi tanı koydurucudur. Vakaların çoğu idiyopatik, diyabetle ilişkili, ilaç kaynaklı veya cerrahi sonrası durumlar olarak ortaya çıkar. Tedavi seçenekleri, prokinetik ajanlar, antiemetikler, analjezi ve en uygun beslenme durumunun sürdürülmesini içerir.

Tanı

Tanı, semptomları spesifik olmayan bir hastada (ülser hastalığı, kısmi mide veya ince bağırsak tıkanıklığı, mide kanseri veya pankreatobiliyer bozukluklar gibi diğer hastalıkları taklit edebilir) diğer potansiyel semptom nedenleri dışlandıktan sonra gecikmiş mide boşalmasını göstererek konur. Kesin tanı testi olarak katı faz bir yemeğin boşalmasını gösteren mide boşalma sintigrafisi önerilir ve 4 saatin sonunda test yemeğinin %10’dan fazlasının tutulması veya 2 saat sonra %60’tan fazlasının tutulması tanı koydurucudur. Diğer tanısal araçlar arasında mekanik mide çıkış tıkanıklığını dışlamak için özofagogastroduodenoskopi (OGD), stabil izotop mide boşalma nefes testi (GEBT) ve kablosuz motilite kapsülü (WMC) bulunur. İdiopatik gastroparezi tanısı, yalnızca diğer tüm nedenler dışlandıktan sonra konulur.

Tedavi

Tedavi, sıvı, elektrolit ve besin eksikliklerinin düzeltilmesini ve semptomların azaltılmasını hedefler; yönetimin ana hedeflerinden biri ayakta tedavi rejimini optimize ederek hastaneye yatışı önlemektir. Tüm hastalara küçük, sık (günde 4-6) öğünler tüketmek, çözünmez lif ve yağ oranı düşük bir diyet tüketmek gibi diyet tavsiyeleri verilmelidir. Diyet değişikliklerine rağmen semptomları devam eden hastalarda metoklopramid veya domperidon gibi prokinetik ajanlara başlanmalıdır; eritromisin gibi diğer prokinetikler akut bakım ortamında kullanılabilir. Prokinetik ajanlara rağmen sürekli bulantı ve kusma için antiemetikler (örn. difenhidramin, ondansetron) kullanılır, ancak bunlar mide boşalmasını iyileştirmez. Ağrı tedavisi için opioidler önerilmez; trisiklik antidepresanlar veya serotonin-norepinefrin geri alım inhibitörleri gibi nöromodülatörler düşünülebilir. Tıbbi tedaviye dirençli hastalarda jejunal beslenme tüpü, gastrik elektrik stimülasyonu veya G-POEM gibi cerrahi veya endoskopik müdahaleler gerekebilir.