Ganglion Kisti

Özet

Ganglion kistleri, el ve bilek bölgesinin en yaygın iyi huylu lezyonudur; kötü huylu dönüşüm rapor edilmemiştir. Genellikle sinsi bir başlangıç gösterirler ve önceden yatkınlık oluşturan durumlar olmadan ortaya çıkarlar. Tipik olarak sadece kozmetik bir sorun olmasına rağmen, yerel ağrı ve nörovasküler baskı meydana gelebilir. Eğer nörovasküler bir tehlike yoksa, genellikle konservatif yönetim yeterlidir ve yetişkinlerin %58’ine, çocukların ise %93’üne kadar spontan çözülme görülebilir. Dorsal kistlerin aspirasyonu hem tedavi edici hem de tanısal amaçlı olabilir. Cerrahi eksizyonun çözülme oranı daha yüksektir, ancak nüks mümkündür.

Tanı

Ganglion kistleri, genellikle başka patolojik süreçlerden şüphelenilmediği durumlarda, daha fazla laboratuvar veya görüntüleme çalışmasına ihtiyaç duyulmadan klinik olarak teşhis edilir. Tarihsel faktörler arasında kozmetik endişeler, aktivite ile veya aktivitesiz bilek ağrısı, parestezi, zayıflık ve el/parmakların soğuması yer alabilir. Kütle boyutu ilgili uzvun aktivitesinden sonra artabilir ve dinlenmeden sonra normal boyutuna dönebilir. Fizik muayenede kistler genellikle iyi tanımlanmış, subkutan, pürüzsüz kütleler olarak görülür (tipik olarak 1-4 cm çapında) ve alttaki yumuşak dokuya bağlı olmayan serbest hareket eden yapılardır. Bir kalem ışığı ile trans-illüminasyon genellikle kırmızımsı bir parıltı ortaya çıkarır. Volar ganglionların aspirasyonu, radial artere zarar verme riski nedeniyle önerilmez. Eğer kütle yeterince büyükse, alttaki sinirsel veya vasküler yapıları sıkıştırabilir ve bu da uyuşma, ağrı, soğukluk veya yavaş kapiler dolum gibi ikincil bulgulara yol açabilir.

Tedavi

Ganglion kistleri öncelikle kozmetik bir deformite olduğundan, konservatif tedavi genellikle birinci basamaktır. Konservatif önlemler arasında gözlem, ağrılı bilek pozisyonlarından kaçınmak için aktivite değişikliği, kompresif sargılar ve non-steroid anti-inflamatuar ilaçlarla ağrı kontrolü yer alır. Kistler kozmetik olarak hoş değilse veya yerel nörovasküler yapıları tehlikeye atıyorsa, kist aspirasyonu (kortikosteroid enjeksiyonu ile veya olmadan) veya cerrahi müdahale araştırılabilir. Nörovasküler komplikasyonu olan hastalar genellikle cerrahi rezeksiyon ile tedavi edilir. Cerrahi eksizyon, en başarılı tedavi yöntemi olup, seçenekler arasında açık eksizyon ve artroskopik dekompresyon ve rezeksiyon bulunmaktadır. Basit aspirasyonun tek başına veya kortikosteroid enjeksiyonu ile benzer başarı oranları (%33) sağladığı bildirilmiştir. Açık cerrahi eksizyonun, aspirasyona kıyasla nüks olasılığını önemli ölçüde azalttığı gösterilmiştir.