Fokal Atriyal Taşikardi

Özet

Fokal atriyal taşikardi (fokal AT), çarpıntı, yorgunluk, pre-senkop/senkop, göğüs ağrısı ve dispne gibi belirti ve bulgularla ortaya çıkabilen ve atriyum içinde belirli bir alandan kaynaklanan hızlı, düzenli bir ritim olarak tanımlanan bir durumdur. Fokal AT, yapısal olarak normal kalp, koroner arter hastalığı, konjestif kalp yetmezliği, kalp cerrahisi, katekolamin alımı, dijoksin toksisitesi ve alkol bağımlılığı gibi çeşitli klinik durumlarda meydana gelebilir ve genellikle sinüs taşikardisindeki P dalgası morfolojisinden farklı olan düzenli bir atriyal taşikardiyi EKG’de gösterir. Adenozin denemesi, fokal AT’yi diğer supraventriküler taşikardilerden ayırt etmeye yardımcı olabilir, ve başlangıç tedavisi altta yatan nedene, eşlik eden durumlara, hemodinamik duruma ve hasta tercihine göre yönlendirilmelidir; hemodinamik olarak stabil hastalar için birinci basamak seçenekler intravenöz beta blokerler veya kalsiyum kanal blokerleri ya da kateter ablasyonunu içerir, sürekli fokal atriyal taşikardi için ise kardiyoloji konsültasyonu, sınıf Ic veya III antiaritmik ajanlar ve ablasyon tedavisi uygundur.

Tanı

Fokal atriyal taşikardi tanısı, klinik öykü, 12 derivasyonlu EKG bulguları ve vagal manevralar veya adenozin gibi müdahalelere verilen yanıtın gözlemlenmesi yoluyla diğer alternatif taşiaritmik tanıların dışlanmasına dayanır. Fokal AT, atriyum içinde tek bir odaktan kaynaklanan hızlı düzenli bir ritim olarak tanımlanır ve EKG’de genellikle atriyal hızı tipik olarak 100 ile 250 bpm arasında değişen düzenli bir taşikardi görülür; EKG, atriyal P dalgalarını göstermeli ve bunların morfolojisi sinüs ritmindeki P dalgalarından farklı olmalıdır ve genellikle P dalgaları arasında izoelektrik bir segment bulunur. Adenozin uygulaması AV nod blokajına neden olarak ventriküler yanıt hızının yavaşlamasına veya taşikardinin durmasına yol açabilir ve atriyal taşikardiyi yeniden giriş supraventriküler taşikardi ve atriyal flüt gibi diğer nedenlerden ayırmaya yardımcı olabilir. Ayrıca, tanıyı desteklemek ve altta yatan nedenleri belirlemek için elektrolitler, tiroid uyarıcı hormon seviyesi, digoksin ve teofilin seviyeleri ve toksikoloji taraması gibi laboratuvar testleri ile ekokardiyografi gibi ek görüntülemeler faydalı olabilir.

Tedavi

Fokal atriyal taşikardi tedavisi, aritminin altında yatan mekanizmaya, komorbid durumlara ve hastanın hemodinamik durumuna bağlıdır ve amaç hemodinamik stabiliteyi sağlamak ve konjestif kalp yetmezliği gibi ritim komplikasyonlarını tedavi etmektir. Digoksin fazlası şüphesi olmayan hemodinamik olarak stabil yetişkin hastalarda intravenöz beta blokerler veya kalsiyum kanal blokerleri (diltiazem, verapamil, esmolol veya metoprolol gibi) birinci basamak tedavi olarak önerilirken, bu başlangıç müdahalelerine yanıt vermeyen hastalar için amiodaron veya ibutilid gibi ikinci basamak ilaçlar etkili olabilir. Sürekli veya tekrarlayan fokal AT için kateter ablasyonu veya Sınıf Ic (flekainid, propafenon) ya da Sınıf III antiaritmik ajanlar düşünülür ve kardiyoloji konsültasyonu önerilir. Hemodinamik olarak istikrarsız hastalarda ise doğrudan akım (DC) kardiyoversiyon denenebilir. Digoksin toksisitesinden şüpheleniliyorsa tedavi destekleyici bakım, digoksinin kesilmesi ve potasyumun yerine konmasıdır; refrakter aritmilerde digoksin bağışıklık Fab antikorları kullanılabilir. Çocuklarda ise tedavi, aritmileri baskılamak ve ventriküler yanıtı kontrol etmek için anti-aritmik ilaçları (beta-blokörler, digoksin, amiodaron) ve sıklıkla kateter ablasyonunu içerir.