Özet
Gingivit, dişlerde her gün biriken bakteriyel plak (diş biyofilmi) nedeniyle ortaya çıkar ve diş fırçalama sırasında diş etlerinde kızarıklık, hafif şişlik veya ‘şişkinlik’ ve kanamaya yol açar. Tedavi, profesyonel diş temizliğini ve diş fırçalama ile dişler arasını temizlemeyi içeren diş plağının etkili bir şekilde günlük olarak çıkarılmasını içerir. Nekrotizan gingivit (NG) ise, esasen gelişmekte olan ülkelerde bulunan ve şiddetli yetersiz beslenme veya düşük CD4 sayısına sahip HIV ile yaşayan kişilerle ilişkili daha ciddi ve atipik, akut bir durumdur.
Tanı
Gingivit tanısı çoğunlukla klinik görünüme dayanır ve kızarıklık, şişlik veya ödem artışından şiddetli iltihaplanmış diş etlerine kadar değişebilir. En yaygın klinik semptom, diş fırçalama ve diş ipi gibi mekanik temizlik araçları kullanılırken görülen geçici kanamadır. Gingivit, dişlerde bakteriyel plak birikimi ile birlikte görülür; ayrıca diş taşının varlığı ve açık veya taşan dolgular, kötü oturan protezler gibi plağı tutan diğer faktörlerle de karakterize edilebilir. Radyografik olarak komşu destek kemiği kaybı kanıtı yoktur. Nekrotizan gingivit (NG), hasta tarafından ani başlangıç olarak algılanır ve interdental papilla uçlarının veya diş eti kenarının nekrozu ve ülserasyonu NG’nin patognomonik klinik özellikleridir. NG’de ateş, lenfadenopati ve genel keyifsizlik gibi sistemik belirtiler de olabilir, ancak bunlar yaygın plak kaynaklı gingivitiste görülmez.
Tedavi
Plak kaynaklı gingivit tedavisi, dişlerde günlük olarak biriken diş plağının kontrolünü içerir ve bu, diş fırçalama ve diş ipi veya diğer mekanik cihazlarla (örneğin, interdental fırçalar) düzenli ve etkili bir şekilde diş plağını temizlemeyi kapsar. Diş hekimi veya diş hijyenisti tarafından diş eti çizgisinin üstündeki ve altındaki plağın ve diş taşının (kalkül) profesyonelce temizlenmesi (diş profilaksisi) de önemlidir, çünkü diş taşı iltihaplanmaya neden olan bir tahriş edici görevi görür. Nekrotizan gingivit (NG) tedavisi, nekrotik alanların %3 hidrojen peroksit ile sulanması dahil olmak üzere temizlenmesini, ağız hijyeni talimatlarını ve klorheksidin veya hidrojen peroksit gibi ağız gargaralarının kullanımını içerir. Ayrıca, ağrıyı kontrol etmek için analjezikler kullanılabilir ve ateş veya belirgin lenfadenopati varlığında sistemik antibiyotikler (örneğin, metronidazol, fenoksimetilpenisilin) düşünülebilir. Her iki gingivit formunda da, plak tutucu faktörlerin (örneğin, kötü oturan dolgular, kronlar, protezler) düzeltilmesi bir diş hekimi tarafından yapılmalıdır.
Bu ve zengin eğitim konularını düzenli bir şekilde izlemek için size uygun abonelik sistemine kayıt olun.