Dış Kulak İltihabı

Özet

Akut dış kulak iltihabı (AOE), en yaygın olarak Pseudomonas aeruginosa ve Staphylococcus aureus tarafından neden olunan dış kulak kanalının yaygın iltihabıdır. Hastalık, kulak ağrısı, hassasiyet, kaşıntı, kulak dolgunluğu ve işitme kaybı ile hızlı başlangıç gösterir. AOE, çocuklarda ve genç yetişkinlerde daha yaygın olarak görülür. Fungal dış kulak iltihabı (otomykoz), mantarlar ve mayalar tarafından neden olan dış kulak enfeksiyonudur ve akut bakteriyel dış kulak iltihabına benzer semptomlarla ortaya çıkar. Nekrotizan dış kulak iltihabı (aynı zamanda malign dış kulak iltihabı olarak da adlandırılır) dış kulak kanalının cilt ve yumuşak dokusunu ve temporal kemiğin kemik dokusunu içerir. Basit formun tedavisi, kulak kanalının temizlenmesi ve topikal anti-enfektif ajanların uygulanmasıdır. Diyabeti olan hastalar, bağışıklığı baskılanmış olanlar veya başlangıçtaki topikal tedaviye yanıt vermeyenler için ağızdan antibiyotikler gerekebilir. Nekrotizan dış kulak iltihabı, nekrotik dokunun debridmanı ve ağızdan veya intravenöz antibiyotiklerle hızlı tedavi gerektiren tıbbi bir acildir.

Tanı

Akut dış kulak iltihabı (AOE) tanısı genellikle klinik olarak konur ve hastalar son 3 hafta içinde (genellikle 48 saat içinde) semptomların hızlı başlangıcı ve kulak kanalı iltihabının belirtileri ile başvururlar. Kulak kanalı iltihabının belirtileri arasında kulak ağrısı (şiddetli olabilir), kaşıntı, kulak dolgunluğu, azalmış işitme veya çene hareketiyle artan ağrı ile birlikte veya olmaksızın yer alır. Fizik muayenede, tragus, dış kulak ya da her ikisi üzerinde hassasiyet ve dış işitme kanalının derisinde değişken derecelerde yaygın ödem, eritem ve şişlik mevcuttur. Tympanik zarın durumunu incelemek için otoskopi önerilir, ancak kanal çok şişmişse muayene engellenebilir. Pnömatik otoskopi ve timpanometri, tanıya yardımcı olmak için kullanılabilir. Bu testler sadece AOE olan hastalarda normal timpanik membran hareketini veya normal timpanometri eğrisini gösterebilir, ancak ilişkili akut otitis media ile kombine olan hastalarda anormal sonuçlar verir. Nekrotizan dış kulak iltihabını dışlamak için kontrastlı ve kontrastsız temporal kemik bilgisayarlı tomografi (BT) taramaları, yeterli tıbbi tedaviye rağmen sürekli şiddetli kulak ağrısı ve dolgunluk yaşayan hastalara önerilmektedir.

Tedavi

Tedavinin ana hedefleri ağrıyı kontrol etmek, enfeksiyonu iyileştirmek ve nüksü önlemektir. Tedavi genellikle başlangıçta bakteriyel enfeksiyon için topikal antibakteriyel kulak damlaları ve analjezi ile yapılır. Fungal enfeksiyon için tedavi, fungal büyüme belirtileri varsa veya varsayımsal bakteriyel tedavi başarısız olduysa verilir. Topikal kulak damlalarının kullanılmasından önce, kulak kanalı kuru silme veya mikrosüksiyon ile herhangi bir kalıntı veya kulak kiri temizlenmelidir. Kulak damlaları, etkilenen kulak yukarıda olacak şekilde yatarken uygulanmalı ve kalkmadan önce 5-10 dakika beklenmelidir. Kulak kanalında şiddetli şişlik olan hastalara ilaç verilmesini sağlamak için kulak kanalına bir fitil yerleştirilmelidir. Timpanik zar perforasyonu olan hastalarda potansiyel ototoksisite nedeniyle aminoglikozitler ve alkol içeren kulak damlalarından kaçınılmalıdır. Bu durumda florokinolon içeren ajanlar (siprofloksasin/dexametazon, ofloksasin veya siprofloksasin) kullanılabilir. Diyabeti olan veya bağışıklığı baskılanmış hastalar, nekrotizan dış kulak iltihabı geliştirme riski nedeniyle topikal tedaviye ek olarak sistemik antibiyotiklere ihtiyaç duyarlar. Bu hastalarda kalıntı temizliği için sulama yapılmamalıdır. Nekrotizan dış kulak iltihabı tıbbi bir acil durumdur ve granülasyon dokusunun debridmanını, oral siprofloksasin denemesini (24-48 saat içinde yanıt değerlendirilir) ve yanıt vermeyen hastalarda antipseudomonal aktiviteye sahip intravenöz antibiyotiklerin (örneğin, seftazidim) başlanmasını gerektirir. Akut fungal dış kulak iltihabının başlangıç tedavisi asetik asit veya alüminyum asetat gibi asidik ajanlarla yapılabilir. Yanıt vermeyen hastalara antifungal topikal tedavi ve Candida kültürü varsa oral antifungal (flukonazol, itrakonazol) başlanabilir. Ağrı yönetimi, parasetamol veya ibuprofen ile veya bir opioid ile kombinasyon halinde (kodein/parasetamol veya oksikodon/parasetamol) yapılmalıdır.