Çocuklarda Genelleşmiş Nöbetler

Özet

Çocuklarda nöbetler tek bir olay olarak ortaya çıkabileceği gibi tekrar ederek epilepsi olarak da tanımlanabilir. Epilepsinin altında yatan etiyolojiler yapısal, genetik, enfeksiyöz, metabolik, bağışıklık veya bilinmeyen olabilir. Tanıda, klinik özellikler, etiyolojiler ve elektroensefalogram (EEG) bulgularının örüntüsünü tanıyarak epilepsi türlerini ve epilepsi sendromunu tanımlama çabası gösterilmelidir. Detaylı bir öykü alma, tanı için yardımcı araştırmalara kıyasla daha kritik anahtar tanı faktörleri içerdiğinden son derece önemlidir. Tedavi, epilepsi sendromuna göre farklılık gösterir ve antikonvülsan ilaçlar, ketojenik diyetler, vagus sinir stimülasyonu ve cerrahi seçeneklerinin yanı sıra yaşam tarzı faktörlerinin dikkate alınmasını içerir.

Tanı

Epileptik nöbetler genellikle bir doktor tarafından görülmediği için, ayrıntılı bir öykü almak, nöbetin odak mı yoksa genel başlangıçlı mı olduğunu kategorize etmeye yardımcı olmak açısından hayati öneme sahiptir. Öyküde ortam, olası tetikleyici faktörler, herhangi bir uyarı işareti ve postiktal fenomen gibi ek bilgiler toplanmalıdır. Spesifik epilepsi sendromunu belirlemek ve fotosensitivite gibi özellikleri tanımlamak için EEG kullanılır. Standart laboratuvar testleri (tam kan sayımı, temel metabolik panel) genellikle rutin olarak önerilmez, ancak altta yatan herhangi bir nedeni dışlamak için istenebilir. Nöbet başlangıcı görülemediyse veya odak başlangıcı şüphesi varsa beyin görüntülemesi gerekebilir, ancak belirgin elektroklinik sendromik tanısı olan genel epilepsi vakalarının çoğunda genellikle önerilmez. Belirli epilepsi sendromlarından şüphelenildiğinde ise genetik test önerilir. Tüm çocuklarda kardiyak nedenleri dışlamak için, özellikle ilk nöbetle başvuranlarda uzun QT sendromu olmak üzere, bir Elektrokardiyogram (EKG) çekilmesi gerekir.

Tedavi

Nöbetlerin önlenmesine yönelik yönetim, Uluslararası Epilepsi Ligi (ILAE) tarafından tanımlanan epilepsi sendromuna bağlıdır ve genellikle epilepsi konusunda eğitim almış bir nörolog tarafından yönetilmelidir. Ana tedavi seçenekleri arasında antikonvülsan ilaçlar, ketojenik diyetler, vagus sinir stimülasyonu gibi ilaç dışı terapiler ve uyku yoksunluğu ve alkol tüketimi gibi tetikleyici uyaranlardan kaçınma gibi yaşam tarzı önlemleri yer alır. Antikonvülsanlar, nöbetlerin önlenmesi için uzun süreli kullanılan çoğu epilepsi sendromu için birinci basamak tedavidir ve genellikle ikinci provokasyonsuz nöbetten sonra başlatılır. İlaç dirençli epilepsisi olan çocuklar için, daha fazla değerlendirme ve tedavi seçeneklerinin değerlendirilmesi amacıyla epilepsi cerrahi merkezine yönlendirme önerilir. Acil tekrarlayan nöbetlerin yönetimi, toplulukta rektal veya intranazal diazepam ya da bukal veya intranazal midazolam ile erken tedavi uygulanmasını içerirken, hastane ortamında parenteral benzodiazepinler veya fenitoin, valproat ve levetiracetam gibi intravenöz antikonvülsanlar kullanılabilir.