Campylobacter Enfeksiyonu

Özet

Campylobacter enfeksiyonu, dünya genelinde akut ishalin önde gelen nedenlerinden biridir ve gelişmiş ülkelerde akut gastroenteritin en yaygın bildirilen bakteriyel nedenidir. Ayrıca bu enfeksiyon, seyahat edenlerin yaşadığı ishalin de önemli bir sebebini teşkil etmektedir. Campylobacter türlerinden Campylobacter jejuni, akut enteritisin birincil nedeni olup, tanınan hastalıkların %80 ila %90’ını oluşturmaktadır ve çoğu insan enfeksiyonu da enfekte tavukların tüketiminden kaynaklanmaktadır. Bu hastalıkta ishal tablosu genellikle kendiliğinden sınırlıdır ve hastalar 5 ila 7 gün içinde düzelme gösterir; bu süreçte sıvı ve elektrolit takviyesi esastır. Hastaların çok küçük bir kısmı antimikrobiyal tedaviden fayda görmekte olup, dikkat edilmesi gereken önemli bir nokta ise C. jejuni enfeksiyonunun, ciddi bir nörolojik otoimmün hastalık olan Guillain-Barre sendromunun sıkça tanımlanan bir öncüsü olmasıdır.

Tanı

Campylobacter cinsine ait bakterilerin neden olduğu enfeksiyonlar olup, en sık olarak akut ishal hastalıklarına yol açmaktadır. Başlıca insan patojenleri genellikle akut enteritise neden olan Campylobacter jejuni ve C. coli iken, C. fetus esas olarak bağışıklığı baskılanmış kişilerde görülen ekstra bağırsak hastalıklarına yol açan patojendir. Şiddetli karın ağrısı ve ishalin varlığı, tanı için güçlü bir klinik şüphe uyandırmaktadır. Hastalığın kesin tanısı, şüpheli enfeksiyonu olan tüm hastalardan alınan dışkı örneklerinde pozitif dışkı kültürü ile konulur ve dışkı örnekleri kırmızı kan hücreleri ile nötrofiller açısından incelenir. İltihabi ishalin varlığı, atipik semptomlar veya geç başlangıçlı komplikasyonlar gelişen hastalarda kan kültürü, serolojik testler veya ince bağırsak biyopsisi gibi ileri araştırmalar gerekli olabilir.

Tedavi

Campylobacter enfeksiyonu tedavisinin temelini, ishalin çoğunlukla kendiliğinden sınırlı bir seyir izlemesi sebebiyle destekleyici bakım oluşturur. Tedavideki en temel ve kritik adım, dehidrasyonu önlemek ve yönetmek için hastalara yeterli miktarda sıvı ve elektrolit takviyesi sağlamaktır. Antimikrobiyal tedavi, hastaların yalnızca küçük bir kısmına fayda sağlamaktadır. Antibiyotikler genellikle şiddetli hastalığı olan, yüksek risk grubunda yer alan (örneğin bağışıklığı baskılanmış, yaşlı veya ciddi altta yatan hastalığı olan) ya da semptomları yedi günden uzun süren hastalarda endikedir. Seçilecek ampirik antibiyotik, enfeksiyonun erken evrelerinde etkinliği kanıtlanmış makrolidler gibi ajanlardan biri olmalıdır.