Özet
ST-elevasyon miyokard infarktüsü (STEMI), koroner arterin genellikle aterosklerotik plağın yırtılması sonucu oluşan bir pıhtı nedeniyle tamamen tıkanması ve bu durumun miyokardiyal hücre ölümüne yol açmasıyla karakterize, hayatı tehdit eden akut bir klinik tablodur. Hastalığın yönetiminde kritik başarı faktörü, semptom başlangıcından itibaren tıkalı arterin hızla açılarak miyokardiyal perfüzyonun yeniden sağlanmasıdır. Etkili bir reperfüzyon stratejisi ile desteklenen hızlı tanı ve tedavi yaklaşımı, miyokard hasarını sınırlamak ve hasta sonuçlarını iyileştirmek için temel bir gerekliliktir.
Tanı
STEMI tanısı, genellikle ani başlangıçlı ve dinlenmekle geçmeyen tipik göğüs ağrısı gibi klinik semptomların varlığıyla güçlü bir şekilde desteklenir. Tanının kesinleştirilmesi için, bu semptomlara eşlik eden, on iki derivasyonlu elektrokardiyografide (EKG) karakterize ST segment yükselmesinin veya yeni gelişen sol dal bloğunun saptanması gereklidir. Ayrıca, miyokardiyal nekrozu gösteren kardiyak biyobelirteçlerin (özellikle yüksek duyarlılıklı troponinlerin) yükselip düşme paterni, tanıyı doğrulamada kritik bir laboratuvar bulgusudur.
Tedavi
Tedavinin temel amacı, tıkalı koroner arteri mümkün olan en kısa sürede açarak miyokardiyal doku hasarını en aza indirmektir. Bu reperfüzyon, öncelikli olarak perkütan koroner girişim (PKG) ile mekanik yolla veya fibrinolitik ajanlar kullanılarak ilaçla sağlanır. Reperfüzyon tedavisine ek olarak, antitrombotik ajanlar (aspirin ve P2Y12 inhibitörleri), antikoagülanlar, beta blokerler, anjiyotensin dönüştürücü enzim (ACE) inhibitörleri/anjiyotensin reseptör blokerleri (ARB) ve statinler gibi farmakolojik tedaviler, akut dönemde ve uzun süreli ikincil önlemede standart yönetim protokolünü oluşturur.
Bu ve zengin eğitim konularını düzenli bir şekilde izlemek için size uygun abonelik sistemine kayıt olun.
