Spinal Epidural Abse

Özet

Spinal epidural abse, epidural boşlukta oluşan purulan enfeksiyon ve inflamasyonla karakterize, hızla ilerleyebilen ve yüksek morbidite riski taşıyan bir durumdur; sunum genellikle ağrı ile başlar, ateş eşlik edebilir ve zamanla radiküler belirtiler veya motor, duyu ve sfinkter disfonksiyonu gelişebilir. Risk faktörlerinin varlığı tanıda şüpheyi artırır ancak birçok olguda belirgin öncül faktör bulunmaz; hematojenik yayılım, komşu vertebral osteomiyelit veya doğrudan inokülasyon sık görülen yolardır. Tanıda amaç erken görüntüleme ile koleksiyonun saptanması, mikroorganizmanın belirlenmesi ve nörolojik hasarı önleyecek hızlı tedaviyi başlatmaktır. Tedavi tipik olarak ampirik geniş spektrum intravenöz antibiyotiklerle başlar, mikroorganizma belirlendiğinde duyarlılığa göre hedefe yöneltilir; nörolojik defisit varlığında veya tıbbi tedaviye yanıt yoksa cerrahi dekompresyon ve drene önemli bir gerekliliktir. İzlem laboratuvar belirteçleriyle ve tekrarlayan görüntüleme ile yapılır; erken tanı ve hızla kontrol altına alınmış nörolojik durum en güçlü prognostik belirleyicidir.

Tanı

Tanı, uyumlu klinik bulguların (lokalize şiddetli sırt veya boyun ağrısı, ateş, ilerleyici nörolojik defisit) sistematik değerlendirilmesi, inflamatuar belirteçlerin yükselmesinin gösterilmesi ve kontrastlı MR ile epidural koleksiyonun doğrulanmasına dayanır. Tanıda kan kültürleri ve mümkünse görüntü eşliğinde aspirasyonla elde edilen purulent materyalin kültürü alınır; antibiyotikler kan kültürleri alındıktan sonra başlatılmalıdır. Lomber ponksiyon enfeksiyonun subaraknoid alana yayılma riski taşıdığından rutin olarak önerilmez. Ayırıcı tanıda epidural hematom, malign kompresyon, disk herniasyonu, transvers myelit ve meningit düşünülmelidir.

Tedavi

Tedavi acildir ve çokdisiplinli yaklaşımla yürütülmelidir; ampirik intravenöz antibiyotik tedavisi MRSA, streptokoklar ve gram-negatif basiller kapsayacak şekilde vankomisin artı üçüncü/dördüncü kuşak sefalosporinler veya piperasilin-tazobaktam gibi geniş spektrumlu ajanları içerir. Pseudomonas riski yüksekse seftazidim veya sefepim tercih edilir. Mantarlı şüphe varsa uygun antifungal başlanır. Nörolojik defisiti veya spinal kord kompresyon bulguları olan hastalarda acil cerrahi dekompresyon, epidural drenaj ve doku örneklemesi gerekir; cerrahinin zamanlaması nörolojik sonuca doğrudan etki eder ve 24–36 saatten uzun süren tam felçlerin düzelmesi nadirdir. Tedavi süresi etken organizma, eşlik eden vertebral osteomiyelit ve klinik yanıta göre 4–16 hafta arasında değişir; çoğu hasta için en az 4 hafta, osteomiyelit varlığında daha uzun parenteral dönem gerekebilir. Tedavi esnasında hemodinamik desteğe, septik şok yönetimine ve VTE profilaksisine dikkat edilir.