Viral Menenjit

Özet

Viral menenjit meninkslerin inflamasyonu ile karakterize, çeşitli viral ajanların yol açtığı ve asemptik menenjitin en sık görülen biçimi olup genellikle bakteriyel menenjitten daha hafif seyreder ancak klinikte bakteriyel menenjitten ayırt edilmesi güç olduğundan hızlı tanı ve yönetim gerektirir. Semptomlar baş ağrısı, ateş, fotofobi, boyun sertliği, bulantı-kusma ve bazen döküntü gibi genel enfeksiyon bulgularını içerir; küçük çocuklarda sunum daha verilmiş olmayabilir ve nöbetler görülebilir. Viral etiyolojinin doğrulanması BOS PCR ile sağlanır; etken tespit edilirse ampirik antibiyotikler ve gerekliyse kortikosteroidler sonlandırılır, tedavi esas olarak destekleyicidir ve hastanın stabil olmasının ardından taburculuk önceliklidir. Enterovirüsler vakaların çoğundan sorumlu olup arbovirüsler, herpesvirüsler ve varisella zoster gibi diğer virüsler coğrafi veya yaşa bağlı dağılım gösterir ve bazı vakalarda etken saptanamayabilir.

Tanı

Tanı başvuru bulgularının değerlendirilmesi, hızlı kan kültürleri alınması, gerektiğinde lomber ponksiyon ile BOS analizi ve BOS PCR ile viral patojenlerin araştırılmasını kapsar. Klinik olarak viral ve bakteriyel menenjiti ayırt etmek güvenilir değildir; bu yüzden etiyoloji doğrulanana kadar tüm şüpheli vakalara ampirik intravenöz antibiyotik başlanmalıdır. BOS incelemesi açılış basıncı, görünüm, hücre sayısı ve dağılımı, protein, glukoz ve laktat gibi biyokimyasal parametreleri içerir; düşük BOS laktatı viral ile bakteriyel menenjiti ayırt etmede yardımcı olabilir. BOS PCR en yüksek duyarlılık ve özgüllüğü sağlayan testtir; enterovirüs, HSV-1/2 ve VZV başlıca hedeflerdir. Serum prokalsitonin ve BOS prokalsitonin bakteryel infeksiyon olasılığını değerlendirmede yardımcı biyobelirteçlerdir.

Tedavi

Tedavi büyük oranda destekleyicidir; hava yolunun güvence altına alınması, oksijen, analjezi/antipiretikler, antiemetikler ve sıvı yönetimi temel yaklaşımlardır. Bakteriyel menenjit dışlanana dek ampirik intravenöz antibiyotikler verilmelidir; antibiyotikler viral etken saptandığında sonlandırılır. Şüpheli menenjit olgularında immobilizasyon ve izolasyon önlemleri, meningokokal hastalık dışlanana kadar uygulanır. Kortikosteroid (deksametazon) genellikle ampirik antibiyotiklerle birlikte düşünülebilir, ancak 3 aydan küçüklerde verilmemelidir; viral tanı doğrulanırsa kortikosteroidler kesilmelidir. Antiviral tedaviler (asitklover, valasiklover vb.) bazı doğrulanmış HSV, VZV veya CMV vakalarında uzman yönlendirmesiyle kullanılabilir ancak rutin kullanım için yeterli kanıt yoktur. Tekrarlayan Mollaret menenjiti gibi özel durumlarda uzmanlara yönlendirme, antiviral profilaksi değerlendirmesi ve gerektiğinde uzun süreli uzman takibi önerilir.