Dizritmiler (Kalp)

Özet

Kalp disritmisi veya aritmi, kalp kası kasılmalarının hızında bir bozulma veya kalp atışının normal ritminden veya hızından herhangi bir sapma olarak tanımlanır. Bu terim, anormal düzenli ve düzensiz ritimleri ve ritim kaybını kapsamaktadır. Dizritmiler, köken yeri (supraventriküler, ventriküler, atriyal gibi), bozulma mekanizması (fibrilasyon, otomatiklik, yeniden giriş veya tetiklenmiş aktivite gibi), bozulma hızı (taşikardi, bradikardi gibi) ve elektrokardiyogram görünümü (uzun QT sendromu gibi) gibi çeşitli şekillerde tanımlanabilir. Dizritmiler akut veya kronik olabilir ve bazıları, özellikle ventriküler aritmiler, yaşamı tehdit edici olabilir. Ventriküler aritmilerin en şiddetli tezahürü ani kalp ölümüdür (örneğin ventriküler fibrilasyon).

Tanı

Kalp disritmileri çok çeşitli durumlarda ortaya çıkar ve tanı, aritmilerin hızına, düzenliliğine, köken yerine ve EKG bulgularına göre şekillenir. Örneğin, taşikardi genellikle kalp atış hızının 100 bpm olarak tanımlanmasıdır ve sınıflandırması sinüs ve non-sinüs nedenler, atriyal ve ventriküler aritmiler, dar ve geniş kompleks taşikardiler ve düzenli ve düzensiz aritmiler temelinde yardımcıdır. Bradikardi, geçici olsa bile 50 bpm’den daha yavaş olan herhangi bir kalp ritmi olarak kabul edilir ve sinüs düğümü disfonksiyonu ve/veya atriyoventriküler iletim anormallikleri nedeniyle oluşur. Atriyal fibrilasyon, uyumsuz atriyal aktivasyon ve değişken ventriküler yanıt ile karakterize supraventriküler taşiaritmidir ve EKG’de düzensiz düzensiz R-R aralıkları ve belirgin tekrarlayan P dalgalarının yokluğu görülür. Uzun QT sendromunda EKG’de uzamış QT aralığı karakteristiktir. Kalp durması, ventriküler fibrilasyon, nabızsız ventriküler taşikardi, nabızsız elektriksel aktivite veya asistolden kaynaklanabilir.

Tedavi

Dizritmilerin yönetimi, spesifik aritmi tipine, hastanın semptomlarına ve hemodinamik durumuna bağlıdır. Ventriküler aritmiler gibi yaşamı tehdit eden durumlarda acil müdahale gerekebilir. Kronik atriyal fibrilasyon, önemli morbiditeye ve ölüme neden olduğu için yönetim, epizotların süresi ve sıklığına göre paroksismal, kalıcı veya sürekli AF’ye yönelik stratejileri içerecektir. Bradikardide, bazı asemptomatik hastaların bile yaşamı tehdit eden komplikasyonları önlemek için müdahalelere ihtiyacı olabilir. Digoksin toksisitesi durumunda disritmiler artmış otomatikite ve azalmış atriyoventriküler iletim ile ilişkilidir (örneğin, yüksek dereceli AV blok ile atriyal flüt ve atriyal fibrilasyon gibi). Uzun QT sendromu olan hastalar ventriküler aritmiler ve ani kalp ölümü riski altında olduğundan tedavi bu riskleri azaltmaya odaklanır. Kalp durması ani dolaşım yetmezliği durumu olduğundan, ventriküler fibrilasyon gibi ritimler için acil resüsitasyon ve ritim düzeltme gereklidir.