Mikoplazma Pneumoniae Enfeksiyonu

Özet

Mycoplasma pneumoniae, toplum kökenli pnömoni ve üst solunum yolu hastalığına yol açan bir patojendir. Bu enfeksiyon, okullar, üniversiteler, askeri üsler, huzurevleri ve hastaneler gibi yakın topluluk ortamlarında sıkça görülmektedir. Tanı genellikle klinik olarak konulur; ancak hastanede yatan veya ağır hastalığı olan bireylerde, M. pneumoniae‘nin enfektif patojen olarak doğrulanması için nükleik asit amplifikasyon testleri (örneğin, polimeraz zincir reaksiyonu), kültür veya seroloji gibi tanı testleri gerekebilir. Seroloji, yanlış pozitif sonuçlar verme olasılığı nedeniyle bazı sınırlamalara sahiptir. Mikoplazma enfeksiyonlarının tedavisinde, hem hafif hem de daha şiddetli toplum kökenli pnömoni için bir makrolid veya tetrasiklin antibiyotiği genellikle ilk basamak tedavi olarak etkilidir. Eğer önceki antibiyotikler başarısız olursa, florokinolonlar ikinci basamak tedavi olarak etkili olabilir.

Tanı

Mycoplasma pneumoniae, toplum kökenli pnömoninin en yaygın patojenlerinden biri olduğu için pnömoni şüphesi olan hastalarda akla gelmelidir. Tanı klinik olarak konulabilse de, şiddetli hastalığı olan hastalarda genellikle tam kan sayımları, karaciğer biyokimyası, nabız oksimetresi ve göğüs röntgeni gibi araştırmalar yapılır. Hastalık orta veya şiddetli değilse ya da hasta hastaneye yatmamışsa, genellikle mikrobiyolojik araştırmalar önerilmez çünkü sonuçlar genellikle yönetimi değiştirmez. Klinik değerlendirme, kalıcı öksürük, düşük dereceli ateş, baş ağrısı, ses kısıklığı, döküntü ve nadiren büllöz myringit gibi semptomları içerebilir. Enfekte bireylerle yakın zamanda temas ve kapalı bir toplulukta yaşamak şüpheyi artırır. Pnömoni şüphesiyle hastaneye kabul edilen tüm hastalarda tam kan sayımı, karaciğer fonksiyon testleri, nabız oksimetresi, üre ve elektrolit ölçümü ve C-reaktif protein (CRP) ölçümü yapılmalıdır. Görüntüleme, pnömoni tanısını doğrulamak için hastaneye yatırılan hastalarda göğüs röntgeni çekilmesini gerektirir. Mikrobiyolojik araştırmalar, orta veya şiddetli hastalığı olan hastalarla sınırlı olup nükleik asit amplifikasyon testleri (NAAT’lar) hızlı sonuç vermeleri ve yüksek hassasiyetleri nedeniyle tercih edilmektedir.

Tedavi

Mycoplasma pneumoniae enfeksiyonunun yönetimi, bir makrolid veya tetrasiklin antibiyotiğinin, hem hafif hem de daha şiddetli toplum kökenli pnömoni vakalarında ilk basamak tedavi olarak etkili olmasıyla başlar. Önceki antibiyotikler başarısız olursa, bir florokinolon ikinci basamak tedavi olarak düşünülebilir. Makrolid direncinin yaygın olduğu ülkelerde, tetrasiklinler (doksisiklin veya minosiklin) makrolidlerden veya florokinolonlardan daha etkili olabilir. Örnek makrolidler azitromisin, klaritromisin ve eritromisini içerir. Tetrasiklin seçenekleri doksisiklin ve minosiklin içerir. İkinci basamak florokinolonlar arasında levofloksasin ve moksifloksasin bulunur. Mycoplasma bakterisinde hücre duvarı bulunmadığı için beta-laktam antibiyotikler etkili değildir. Hastalık şiddetinin değerlendirilmesi için Pnömoni Şiddet İndeksi (PSI) veya Konfüzyon, Üre, Solunum Hızı, Kan Basıncı, 65 Yaş ve Üzeri (CURB-65) gibi sistemler kullanılabilir.