Orta Doğu Solunum Sendromu (MERS)

Özet

Orta Doğu solunum sendromu (MERS), yeni bir betakoronavirüs olan MERS koronavirüsü (MERS-CoV) tarafından neden olunan akut viral solunum yolu enfeksiyonudur. Bu durum, Orta Doğu’da ikamet etme veya seyahat etme sonrasında iki hafta içinde ciddi bir solunum hastalığı meydana geldiğinde veya enfekte bireylerle yakın temas olduğunda dikkate alınmalıdır. Enfeksiyonun klinik sunumu, asemptomatikten şiddetli, hızla ilerleyen, potansiyel olarak ölümcül pnömoniye kadar değişir. Vakaların çoğu insan-insan bulaşımının bir sonucudur ve onaylanmış vaka zirveleri hastane kaynaklı salgınlar sırasında meydana gelmektedir. Rutin laboratuvar testlerinde lökopeni, lenfopeni, trombositopeni ve akut böbrek hasarına dair kanıtlar görülebilir. Enfeksiyonun doğrulanması, solunum örnekleri ve serum üzerinde gerçek zamanlı ters transkripsiyon polimeraz zincir reaksiyonu (RT-PCR) dahil olmak üzere özel laboratuvar testleri gerektirir. Tedavi destekleyicidir, ancak birkaç umut verici virüs-spesifik tedavi araştırılmaktadır ve aşılar deneme aşamasındadır. Virüs mutasyona uğramazsa, enfeksiyonun epidemik potansiyeli şu anda düşük olarak değerlendirilmektedir.

Tanı

MERS’in hızlı tanısı, bulaşmayı önlemek ve zamanında destekleyici bakım sağlamak için esastır. Doktorlar, doğru epidemiyolojik bağlamda, yani Orta Doğu’dan seyahat etmiş hastalarda ateş ve/veya solunum semptomları ile başvuran tüm hastalar için yüksek bir şüphe indeksi taşımalıdır. Patognomonik özellikler bulunmadığından, tanıyı doğrulamak için moleküler ve serolojik testler gereklidir. Enfeksiyonun doğrulanması, gerçek zamanlı ters transkripsiyon polimeraz zincir reaksiyonu (RT-PCR) ile viral RNA’nın benzersiz dizilerinin tespitine dayanır. Alt solunum yolu örnekleri (örneğin, balgam, trakeal aspiratlar) RT-PCR için tercih edilen örneklerdir, çünkü en yüksek viral yükleri içerirler ve dolayısıyla en yüksek verimi sağlarlar. Üst solunum yolu örnekleri ve serum toplanması da önerilmektedir. Rutin laboratuvar testleri genellikle lökopeni, lenfopeni ve trombositopeni gösterir, ayrıca yüksek kreatinin, karaciğer fonksiyon testleri ve laktat dehidrogenaz da görülebilir. Şüpheli pnömonisi olan hastalarda göğüs röntgeni istenmeli, yaygın iki taraflı infiltrasyonlar vakaların %22 ila %67’sinde bildirilmiştir.

Tedavi

MERS için özel bir tedavi mevcut değildir ve tedavi, semptomları hafifletmeye ve komplikasyonları önlemeye veya tedavi etmeye odaklanan destekleyici olmalıdır. Şüpheli veya onaylanmış tüm MERS vakalarında izolasyon prosedürleri başlatılmalıdır ve artırılmış enfeksiyon kontrol önlemleri önerilir. Standart, damlacık ve temas önlemleri tavsiye edilir; ayrıca aerosol üreten prosedürler uygulanırken havadan bulaş önlemleri de özellikle önerilir. Pnömoni veya komorbiditeleri olan hastalar derhal bir sağlık tesisine kabul edilmeli ve oksijen, sıvı yönetimi ve ampirik antimikrobiyal tedavi dahil olmak üzere destekleyici tedavilere hemen başlanmalıdır. Yaklaşan veya mevcut solunum yetmezliği olan hastalar yoğun bakıma kabul edilmelidir ve durum kötüleşirse entübasyon ve mekanik ventilasyon önerilir. Komorbiditesi olmayan genç ve sağlıklı hastalar, eğer uygunsa evde izolasyon için değerlendirilebilir. Evde izolasyonda olan hastalara, ateş ve ağrı için antipiretikler/analjezikler dahil olmak üzere destekleyici tedaviler önerilir ve sıvı alımını sürdürmeleri tavsiye edilir. İnterferon beta, lopinavir/ritonavir ve ribavirin gibi virüs-spesifik tedaviler araştırılmakta olup, Dünya Sağlık Örgütü bu ilaçların yalnızca standart araştırma tedavi protokolleri ve denemeleri bağlamında kullanılmasını önermektedir.