Akciğer Apsesi

Özet

Akciğer apsesi, akciğerde sınırlı bir iltihap birikintisi olup boşluk oluşumuna neden olur. Mide içeriğinin aspirasyonu, bu durumun en yaygın nedenidir. Anaerobik bakteriler ve mikroaerofilik streptokoklar dahil olmak üzere karışık mikrobiyal flora, mide içeriğinin aspirasyonu ile ilişkili apse oluşumunda rol oynamaktadır. Üretken öksürük, kötü kokulu balgam ve ateş, yaygın klinik belirtiler arasındadır. Tanı, hava-sıvı seviyesine sahip boşlukların radyolojik bulgularına dayandırılmakta olup, anaerobik enfeksiyonu belgelemek sıklıkla zorluk arz eder. Tedavi seçenekleri, tek başına veya kombinasyon halinde verilen aerobik ve anaerobik bakterilere karşı antimikrobiyal ajanları içerir. Antimikrobiyal tedaviye yanıt vermeyen hastalar için görüntü kılavuzlu perkütan drenaj veya cerrahi rezeksiyon gibi yaklaşımlar düşünülmelidir.

Tanı

Akciğer apsesi, belirsiz başlangıçlı, spesifik olmayan semptomlar ve genel rahatsızlık ile subakut veya kronik bir seyir izleyebilir; ancak agresif enfeksiyon ile akut olarak da ortaya çıkabilir. Tanı öncesi semptomların süresi birkaç günden altı haftaya kadar değişkenlik gösterebilir. Tanı genellikle, merkezi kavitasyon, hava-sıvı seviyesi ve kalın, düzensiz boşluk duvarları ile birlikte klasik segmental veya lobar konsolidasyonu gösteren göğüs röntgeni bulgularına dayanır. Kontrastlı bilgisayarlı tomografi (BT) taraması, göğüs röntgeninden daha hassas bir yöntem olup proksimal endobronşiyal obstrüksiyonu tanımlayabilir ve akciğer apsesi ile ampiyem arasında ayrım yapmaya yardımcı olabilir. Ayrıca, şüpheli akciğer apsesi olan hastaların ilk değerlendirmesi, belirgin lökositoz ve kronik hastalık anemisini gösterebilen tam kan sayımını (FBC) içermelidir. Kesin tanı için ise kan ve balgam kültürü gibi bakteriyolojik muayeneler ve zorlu vakalarda perkütan iğne aspirasyonu veya bronkoskopi gibi diğer araştırmalar gerekebilir.

Tedavi

Akciğer apsesi için tedavi, tipik klinik ve radyolojik bulgulara sahip hastalarda, kültür sonuçları beklenirken ampirik intravenöz antibiyotiklerle hemen başlanmalıdır. Çoğu hastanın karışık mikrobiyal florayı kapsayan ampirik antibiyotikler alması önerilir. Tedavi genellikle en az altı ila sekiz hafta sürer ve tedavi yanıtını izlemek için seri göğüs röntgenleri kullanılır. Antibiyotik seçimi, gram-negatif veya çoklu ilaç dirençli bir organizma şüphesine bağlıdır. Ampirik seçenekler arasında ampisilin/sulbaktam veya amoksisilin/klavulanat bulunur; klindamisin, bir sefalosporin ile birlikte veya klindamisin artı aztreonam, siprofloksasin veya levofloksasin de penisilin alerjisi olan hastalar için düşünülebilir. Piperasilin/tazobaktam veya karbapenemler gibi daha geniş spektrumlu ajanlar, gram-negatif veya çoklu ilaç direnci olasılığı yüksek olan hastalar için ayrılmıştır. Büyük apsesi olan hastalarda, göğüs fizyoterapisi ve postural drenaj, apse içeriğinin temizlenmesini iyileştirebilir. Cerrahi müdahale (görüntü kılavuzlu perkütan drenaj, video yardımlı torakoskopi veya rezeksiyon), çözülmeyen apseler, tıbbi tedaviye direnç, önemli kanama veya büyük apseler (>6 cm) için saklıdır.