Servisit

Özet

Servisit, kadınlarda oldukça yaygın görülen bir durum olup genellikle belirgin bir belirti vermeyebilir, ancak eğer tanı konulmaz veya uygun şekilde tedavi edilmezse, ilerleyerek pelvik inflamatuar hastalık (PID) gelişimine yol açabilir; bu durum da uzun vadede kısırlık ve kronik pelvik ağrı gibi önemli olumsuz sonuçlar doğurabilir. En yaygın izole edilen etken organizmalar Neisseria gonorrhoeae ve Chlamydia trachomatis olmasına rağmen, vakaların büyük çoğunluğunda spesifik bir organizma tespit edilememektedir. Hastanın cinsel yolla bulaşan enfeksiyonlar (CYBE) açısından yüksek riskli olduğu düşünülüyorsa ve klinik olarak servisiti düşündüren bulgular mevcutsa, tanı kesinleşmeden CYBE’leri hedef alan bir rejimle ampirik tedavi derhal başlatılmalıdır; tanı yardımcıları arasında nükleik asit amplifikasyon testi, bahsedilen yaygın organizmaları doğru ve hassas bir şekilde teşhis etmek için en güvenilir yöntem olarak kabul edilmektedir.

Tanı

Servisit, travma yapmayan bir aletle yapılan manipülasyon sonucunda ortaya çıkan pürülan endoservikal eksuda ve/veya kolayca indüklenen endoservikal kanama ile karakterize serviks iltihabı olarak tanımlanır. Hastalar genellikle dizüri, idrar sıklığı, kaşıntılı vajinal akıntı, disparoni (ağrılı cinsel ilişki) ve adetler arası ya da cinsel ilişki sonrası kanama gibi yaygın belirtilerle başvurabilirler. Fizik muayenede servikal os’tan gelen mukopurulent akıntı, hassas ve kırılgan serviks en belirgin bulgular olup, özellikle Trichomonas vaginalis enfeksiyonu ile uyumlu olan “çilek serviksi” görünümü nadiren de olsa gözlenebilir. Kesin tanı için ise en hassas ve spesifik araç olan Nükleik Asit Amplifikasyon Testi (NAAT) kullanılır.

Tedavi

Klinik sunumun servisiti düşündürdüğü ve hastanın cinsel yolla bulaşan enfeksiyonlar (CYBE) için yüksek riskli olarak değerlendirildiği durumlarda, ciddi komplikasyonları önlemek amacıyla hastalar CYBE’leri hedef alan bir rejimle ampirik olarak tedavi edilmelidir. Bu yaklaşım, genellikle en yaygın bakteriyel etkenler olan Chlamydia trachomatis ve Neisseria gonorrhoeae’yi kapsamalıdır. Tipik ampirik tedavi rejimi, C. trachomatis enfeksiyonunu tedavi etmek için tek doz Azitromisin veya yedi günlük Doksisiklin ile N. gonorrhoeae enfeksiyonunu kapsamak için tek doz Seftriakson enjeksiyonunun birlikte uygulanmasını içerir. Tedavinin başarısı, tespit edilen patojene göre kişiselleştirilir ve hasta ile cinsel partnerlerinin yeniden enfeksiyon riskini önlemek için bilgilendirilmesi hayati önem taşır.