Hiperosmolal Hiperglisemi Durumu

Özet

Hiperosmolal hiperglisemi durumu (HHS), en çok tip 2 diyabeti olan yaşlı insanlarda görülür. Tüm diyabetle ilgili hastaneye yatışların %1’inden daha azına katkıda bulunmasına rağmen, mortalite yüksektir, bildirilen oran %5 ila %20 arasındadır. Bu durum; poliüri, polidipsi, zayıflık, kilo kaybı, taşikardi, kuru mukoz membranlar, kötü cilt turgoru, hipotansiyon ve şiddetli vakalarda şok ile kendini gösterir. Akut bilişsel bozulma (sersemlik, dezoryantasyon, stupor) yaygındır ve en iyi etkili serum osmolalitesi ile ilişkilidir. Koma nadiren görülür ve genellikle serum osmolalitesi ile ilişkilidir. Tedavi, sıvı eksikliğinin ve elektrolit anormalliklerinin düzeltilmesini ve intravenöz insülini içerir.

Tanı

HHS için özel tanı kriterleri olmamasına rağmen, bu durumu diyabetik ketoasidoz (DKA) gibi diğer hiperglisemi durumlarından ayırmak için bazı özellikler kullanılabilir. HHS; derin hiperglisemi (glukoz ), hiperosmolalite (etkili serum osmolalitesi genellikle ) ve önemli bir ketoasidoz (pH ve bikarbonat ) olmaksızın hacim kaybı ile karakterizedir. Klinik sunum genellikle günler ila haftalar içinde yavaşça gelişir. Teşhis şüphesi olan her hastada; kan glukozu, kan ketonları, venöz kan gazı, serum osmolalitesi, üre, kreatinin ve elektrolitler gibi tetkikler her zaman istenmelidir.

Tedavi

HHS yönetimi; sıvı ikamesi ve sabit oranlı intravenöz insülin tedavisi, serum osmolalitesinin, elektrolitlerin ve kan glukozunun düzeltilmesi, venöz tromboembolizmin, tedavi komplikasyonlarının ve ayak ülserinin önlenmesi ve altta yatan nedenin tedavisi üzerine odaklanmalıdır. HHS şüphesi duyulduğu anda, genellikle %0.9 sodyum klorür (normal tuzlu su) ile intravenöz sıvılara başlanmalı ve başlangıçta 1 saat içinde 1 L verilmelidir. Yeterli sıvı replasmanından önce insülin tedavisi kardiyovasküler çöküşe neden olabileceği için, her zaman insülin vermeden önce intravenöz sıvılara başlanmalıdır. Önemli bir ketonemi (beta-hidroksibutirat varsa sabit oranlı intravenöz insülin infüzyonuna başlanır.