Genital Trakt Klamidya Enfeksiyonu

Özet

Genital sistem klamidya enfeksiyonları, en sık bildirilen cinsel yolla bulaşan enfeksiyonlardan birini oluşturur ve enfekte bireylerin çoğu asemptomatiktir. Kadınlarda bu durum servikal os’tan sarı, bulanık akıntıya yol açabilen servikal iltihaplanma ile kendini gösterebilirken, erkeklerde penisden akıntı gözlenebilir. Tanı için nükleik asit amplifikasyon testi (NAAT) gibi kültür dışı teknikler tercih edilen yöntemlerdir; erkeklerde idrar veya üretral örnekler, kadınlarda ise idrar, servikal veya vajinal örnekler (klinisyen veya kendiliğinden toplanmış olabilir) üzerinde testler yapılır. Tedavi edilmeyen veya yetersiz tedavi gören hastalar, yukarı doğru enfeksiyon (kadınlarda pelvik inflamatuar hastalık (PID), dış gebelik ve kısırlık; erkeklerde epididimit ve prostatit) ve reaktif artrit gibi komplikasyonlar riski altındadır; ayrıca enfeksiyonu cinsel partnerlerine ve doğum sırasında anneden çocuğa yayma riski de mevcuttur.

Tanı

Çoğu hastanın (%85 civarında) asemptomatik olması nedeniyle, tanı için hasta öyküsü ve risk faktörlerinin varlığına dayanan yüksek bir klinik şüphe indeksi esastır. NAAT’lar, yüksek duyarlılık (>%90) ve özgüllük (%94 ile %99.5) oranları nedeniyle günümüzde önerilen tanı testleridir ve hem kendiliğinden toplanan (idrar veya vajinal sürüntü) hem de klinisyen tarafından toplanan örnekler (vajinal, endoservikal veya üretral sürüntü) üzerinde gerçekleştirilebilir; rektal ve orofaringeal enfeksiyonlar da maruz kalma anatomik bölgesinde test edilerek teşhis edilebilir. Klinik şüphe yüksek olduğunda, test sonuçları beklenmeksizin ampirik antibiyotik tedavisi önerilir.

Tedavi

Tedavinin ana hedefi enfeksiyonu ortadan kaldırmak ve cinsel temasları takip etmektir. ABD ve Birleşik Krallık kılavuzları, anatomik yerden bağımsız olarak, teyit edilmiş klamidya enfeksiyonu için birinci basamak antibiyotik olarak doksisiklin önermektedir; alternatifler azitromisin ve levofloksasindir, ancak florokinolonlar (levofloksasin gibi) ciddi advers olay potansiyeli nedeniyle genellikle kısıtlı reçeteye tabidir ve yalnızca diğer yaygın önerilen antibiyotiklerin uygun olmadığı durumlarda kullanılmalıdır. Hamile kadınlarda birinci basamak seçenek azitromisin olup, bir alternatif ise amoksisilindir; doksisiklin ve florokinolonlardan kaçınılmalıdır. Hastalara, tedavinin başlamasından sonraki 7 gün boyunca cinsel temastan kaçınmaları önerilir ve yeniden enfeksiyonu önlemek için son 60 gün içindeki tüm cinsel partnerlerin araştırılması ve tedaviye yönlendirilmesi önemlidir.