Esansiyel Hipertansiyon

Özet

Esansiyel hipertansiyon, genellikle asemptomatik bireylerin taranması yoluyla teşhis edilen bir durumdur. Altta yatan başka bir nedenin tespit edilemediği durumlarda kalıcı olarak yükselmiş kan basıncı (KB) olarak tanımlanır; bu durum, Amerikan Kardiyoloji Koleji (ACC)/Amerikan Kalp Derneği (AHA) kılavuzuna göre sistolik KB’nin mmHg veya diyastolik KB’nin mmHg olması olarak belirlenmiştir. Tedavinin temel amacı, kontrolsüz hipertansiyonun yol açtığı mortalite ile birlikte kardiyak, vasküler, renal ve serebrovasküler komplikasyon risklerini azaltmaktır. Tüm hastalar için önerilen yaşam tarzı değişiklikleri arasında kilo kaybı, egzersiz, sodyum alımının azaltılması, Hipertansiyonu Durdurmak İçin Diyet Yaklaşımları (DASH) diyeti ve alkol tüketiminin makul düzeyde tutulması yer alır. İlaç tedavisinin seçimi genellikle eşlik eden hastalıklara göre belirlense de, kan basıncı hedefine ulaşmak için çeşitli terapötik ajanlar kullanılabilir.

Tanı

Esansiyel hipertansiyon tanısı, çoğu hastanın asemptomatik olması nedeniyle tarama yoluyla konur ve tanı konan hastalar öykü, fizik muayene ve rutin laboratuvar testleri ile değerlendirilir. Tanısal değerlendirmenin üç ana hedefi vardır: kardiyovasküler hastalık kanıtları dahil olmak üzere hedef organ hasarını tespit etmek, tanımlanabilir ikincil nedenleri ortaya çıkarmak ve risk faktörlerini değerlendirmektir. Klinik değerlendirme, hipertansiyon veya koroner arter hastalığı risk faktörlerinin aile öyküsünü ve genel kardiyak risk yükünü araştırmalıdır. Tanı için ofis KB ölçümü esastır; hasta en az 5 dakika sessizce oturmalı, ayakları yerde ve kolu kalp seviyesinde desteklenmelidir, ayrıca ölçümden 30 dakika önce kafein, sigara içmek ve egzersizden kaçınılmalıdır. ACC/AHA kılavuzları hipertansiyonu sistolik KB mmHg veya diyastolik KB mmHg olarak tanımlarken, Avrupa Kardiyoloji Derneği (ESC) kılavuzları ofis sistolik KB mmHg ve/veya diyastolik KB mmHg’yi kriter alır. Tanıyı doğrulamak için ofis dışı KB ölçümü (ambulatuvar veya evde KB izleme) kullanımı önerilir. Rutin laboratuvar testleri arasında idrar albümin-kreatinin oranı (UACR), tahmini glomerüler filtrasyon hızı (eGFR) ile açlık metabolik paneli, lipid paneli, hemoglobin, rutin idrar tahlili ve EKG bulunmaktadır; bu testler hem ikincil nedenleri belirlemeye hem de hedef organ hasarını değerlendirmeye yardımcı olur.

Tedavi

Esansiyel hipertansiyonun tedavisinin ana hedefi, mortalite ve kardiyovasküler ve renal morbidite riskini azaltmaktır; tedavi seçenekleri yaşam tarzı değişiklikleri ve antihipertansif ilaçları içerir. Yaşam tarzı değişiklikleri ömür boyu sürmeli ve tüm hastalara kapsamlı bir şekilde açıklanmalıdır; bunlar sodyum azaltımı ( g/gün), potasyum takviyesi (3.5 ila g/gün), DASH diyeti, kilo kaybı ve artan fiziksel aktiviteyi kapsar. İlaç tedavisi için önerilen genel KB hedefleri kılavuzlar arasında farklılık gösterir; örneğin, ACC/AHA kılavuzu yetişkinler için mmHg hedeflerken, ESC/ESH kılavuzları başlangıçta mmHg’yi ve tolere edilirse çoğu hastada mmHg veya daha düşüğünü hedefler. Evre 1 hipertansiyonu olan düşük kardiyovasküler riskli hastalar başlangıçta yaşam tarzı değişiklikleri ile yönetilebilirken, daha yüksek riskli hastalar, diyabeti veya kronik böbrek hastalığı (KBH) olanlar için genellikle ilaç tedavisi hemen başlatılmalıdır. Başlangıç farmakolojik tedavisi için dört tercih edilen ilaç sınıfı arasında tiyazid (veya tiyazid benzeri) diüretikler, anjiyotensin dönüştürücü enzim (ACE) inhibitörleri, anjiyotensin-II reseptör antagonistleri veya kalsiyum kanal blokerleri bulunur. Evre 2 hipertansiyonu olan hastaların, kan basıncı kontrolü için farklı sınıflardan iki eş zamanlı antihipertansif ilaçla (tercihen tek hap kombinasyonu) tedaviye başlamaları önerilir.