Digoksin toksisitesi

Özet

Digoksin toksisitesi akut, kronik üzerine akut veya kronik olarak ortaya çıkabilir ve aşırı doz kasıtlı veya kazara meydana gelebilir. Genellikle gastrointestinal, genel ve/veya kardiyovasküler semptomların bileşenleri ile kendini gösterir. Tanı, semptomlara ve laboratuvar verilerine dayanır; terapötik konsantrasyonlarda (0.6 ila 1.2 nanomol/L) EKG, PR aralığı uzaması ve çukur ST segmenti gösterebilir, toksisite ile birlikte ise EKG’de artan otomatiklik (erken ventriküler kasılmalar), atriyoventriküler nod blokajı ve yavaşlamış ventriküler yanıt belirtileri görülebilir.

Tanı

Digoksin toksisitesi, EKG bulgularına (artan otomatiklik ve atriyoventriküler nod blokajı gibi), klinik özelliklere, digoksin alım geçmişine, diğer hastalıkların geçmişine ve yükselmiş digoksin konsantrasyonlarına dayanan klinik bir tanıdır. Serum digoksin konsantrasyonu genellikle terapötik aralığın (0.6 ila 1.2 nanomol/L) üzerindedir, ancak plazma konsantrasyonları toksisite özellikleriyle iyi bir ilişki göstermez. Akut toksisite, maruziyetten sonra dakikalar ila saatler boyunca asemptomatik olabilir, ardından hızla kötüleşir, hayati tehlike arz eden kalp etkilerinin tam olarak gelişmesi 12 saatten fazla sürebilir. Akut belirtiler genellikle bulantı, kusma ve iştahsızlık gibi gastrointestinal semptomları içerir. Kronik toksisite ise günler ila haftalar boyunca daha yavaş bir seyir izler ve yaşlı hastalarda daha yaygındır; semptomlar değişken olabilir, ancak sıklıkla dehidrasyon ile öncülük eder ve bulantı, iştahsızlık, karın ağrısı, zayıflık, yorgunluk, çarpıntı, senkop, dispne ve renk görme bozukluklarını içerebilir.

Tedavi

Tedavi, hastanın iyi bir şekilde sıvı alımını sağlamak için destekleyici bakımı içerir, bu da herhangi bir akut böbrek hasarı ve hiperpotasemi tedavisini de kapsar. Uygun olduğunda, digoksin spesifik antikor (Fab) parçaları ile tedavi gerekebilir. Digoksini ve serum digoksin konsantrasyonunu artıran veya etkilerini güçlendiren diğer ilaçlar durdurulmalıdır. Tedavinin ana hedefi kalp toksisitesini düzeltmektir ve bu genellikle merkezi sinir sistemi ve gastrointestinal semptomların çözülmesiyle sonuçlanır. Kalp durması, aritmiler veya şiddetli hiperpotasemi olan hastalarda digoksin spesifik antikor (Fab) parçalarının kullanımını düşünün. Aktif kömür, semptomatikse, veya daha fazla digoksin almışsa veya herhangi bir miktarda toksik bitki almışsa düşünülebilir, ancak yalnızca hastanın hava yolu korunabilir ve bağırsak motilitesi normal ise uygulanmalıdır.