Titreme Değerlendirmesi

Özet

Tremor, karşılıklı çalışan kasların alternatif kasılmaları aracılığıyla ortaya çıkan, bir vücut parçasının istemsiz, ritmik salınımı olarak tanımlanmaktadır. Bu durum genellikle üst ekstremiteleri etkilemekle birlikte, baş, çene, ses veya bacakları da etkileyebilmektedir. Eğer şiddetliyse, tremor günlük yaşam aktivitelerini veya meslek icrasını olumsuz etkileyebilir ve bireyde utanç ile sosyal geri çekilmeye yol açabilir. Tremorun ritmik karakteri, miyoklonus, klonus, kore, distoni ve tikler gibi diğer istemsiz hareketlerden ayırt edilmesini sağlamakta, ancak bu diğer durumlara sahip hastalar da şikayetlerini ‘titreme’ olarak ifade edebilmektedirler. Uygun tanı ve tedavi yaklaşımı için, tremoru en belirgin hale getiren pozisyonel özelliklerin saptanması hayati öneme sahiptir ve tremorlar bu bağlamda dinlenme veya hareket tremoru olarak iki ana kategoride sınıflandırılabilmektedir.

Tanı

Tremor, başlangıçta dinlenme tremoru veya hareket tremoru olarak iki ana kategoriye ayrılmaktadır; dinlenme tremorları vücut bölgesi rahat durumdayken ortaya çıkarken, hareket tremorları istemli kas kasılması sırasında görülmekte ve postürel, kinetik, izometrik veya göreve özgü alt türlere ayrılmaktadır. Tanı süreci, öncelikle titremenin miyoklonus, klonus, kore veya tikler gibi diğer istemsiz hareketlerden ayırt edilmesiyle başlamaktadır. Kapsamlı bir anamnezde tremoru şiddetlendiren ve hafifleten faktörler, başlangıç yaşı, etkilenen vücut bölgesi, kullanılan ilaçlar, toksinlere maruziyet, aile öyküsü ve eşlik eden parkinsonizm belirtileri detaylıca sorgulanmalıdır. Fizik muayene ve gözlem, tremorun türünün (dinlenme veya hareket) ve alt tipinin belirlenmesi, ayrıca eşlik eden nörolojik bulguların (bradikinezi, sertlik, ataksi, bilişsel bozulma) saptanması için kritik öneme sahiptir.

Tedavi

Tremorun tedavisi, altta yatan nedene göre belirlenmektedir ve öncelikle tirotoksikoz, hipoglisemi, feokromositoma veya alkol yoksunluğu gibi artmış fizyolojik tremora yol açan acil durumların hızla tanısal testlerle belirlenmesi ve nedene yönelik tedavi edilmesi gerekmektedir. Tirotoksikoz için radyoaktif iyot, antitiroid ilaçlar ve cerrahi seçenekleri mevcutken, hipoglisemi vakalarında glukoz ve/veya glukagon ile destekleyici bakım uygulanmaktadır. Alkol yoksunluğu titremeleri, yakın izleme gerektirmekte ve ana tedavi yöntemi olarak benzodiazepinler kullanılmaktadır. Parkinson hastalığı şüphesi olan hastalarda ise, dopaminerjik bir ajana (örneğin L-dopa) olumlu yanıt, tanıyı doğrulamakta ve tedavi yaklaşımını belirlemektedir. Esansiyel tremor gibi diğer yaygın tremor türleri için genellikle beta blokerler veya antikonvülzanlar tercih edilirken, distonik tremorlar için botulinum toksini enjeksiyonları sıklıkla etkili olmaktadır.