Vajinal Kanamanın Değerlendirilmesi

Özet

Anormal vajinal kanama, hastanın yaşına ve gebelik durumuna göre belirlenen dört ana kategoriye ayrılarak sınıflandırılır; bu kategoriler menarş öncesi dönem, üreme yıllarında hamile olmayanlar, üreme yıllarında hamile olanlar ve menopoz sonrası dönemdir. Anormal uterin kanamanın değerlendirilmesi, ara kanama da dahil olmak üzere adet kanaması bozuklukları gibi birçok durumu kapsamaktadır. Menarş öncesi dönemde vajinal kanama seyrek görülür ve en sık nedeni travmadır; buna karşın, erken gebelikte kanama yaygındır ve kadınların yaklaşık dörtte birini ilk trimesterde etkilemektedir. Üreme çağındaki kadınlarda cinsel ilişki sonrası kanama prevalansı %0.7 ile %9 arasında değişmekte olup, en yüksek görülme sıklığı 26 ile 30 yaşları arasındaki hastalarda kaydedilmiştir. Menopoz sonrası dönemde ise kadınların yaklaşık %11’i kanama bildirmekte ve bu oran menopozdan sonraki ilk yılda en yüksek seviyeye ulaşmaktadır.

Tanı

Vajinal kanamanın çoğu nedeni, dikkatli bir öykü alımı ve fizik muayene ile klinik olarak teşhis edilebilmektedir. Tanısal değerlendirme, kanamanın sıklığı, hacmi, süresi ve herhangi bir tetikleyici faktörünü içeren detaylı bir öykü alımıyla başlamalıdır; bu öykü hastanın yaşına göre uyarlanmalıdır çünkü yaş, olası ayırıcı tanıları belirlemede kritiktir. İleri araştırmalar için sıklıkla transvajinal ve transabdominal pelvik ultrasonografi veya kolposkopi gibi görüntüleme ve inceleme yöntemlerine başvurulur. Hamilelik olasılığı olan hastalarda serum veya idrar insan koryonik gonadotropin (hCG) testi yapılması, ağır kanama durumlarında ise anemi tespiti için tam kan sayımı ve koagülasyon profili değerlendirmesi gerekir. Menopoz sonrası kanama yaşayan kadınlarda 4 mm veya daha az endometrial kalınlık saptanması, endometrial kanseri dışlamak için oldukça yüksek bir negatif prediktif değere sahiptir.

Tedavi

Tedavi yaklaşımı, kanamaya neden olan altta yatan duruma ve hastanın hemodinamik stabilitesine bağlı olarak farklılık gösterir. Patlamış dış gebelik gibi kırmızı bayrak içeren acil durumlar, hızla hipovolemik şoka yol açabileceği için acil sıvı resüsitasyonu, kan transfüzyonu ve kanamanın kesin kontrolü için derhal cerrahi müdahale (laparoskopik salpingektomi veya laparotomi) gerektirir. Plasenta ayrılması durumunda başlangıç tedavisi, geniş lümenli intravenöz erişim, anemi ve yaygın intravasküler koagülopatiyi (DIC) önlemeyi amaçlayan anne ve fetüsün stabilizasyonunu ve sürekli izlenmesini içerir. Öte yandan, stabil hastalarda dış gebelik yönetimi bekleyici veya metotreksat ile tıbbi olabilir. Benign servikal polipler genellikle çıkarılarak tedavi edilirken, atrofi vajiniti lokal östrojen tedavisi ile yönetilir ve enfeksiyonlar için spesifik antimikrobiyal ajanlar kullanılır.