Atriyoventriküler Blok

Özet

Atriyoventriküler (AV) blok, elektrokardiyogram (EKG) görünümüne göre derece veya anatomik blok seviyesi ile tanımlanabilen, atriyumdan ventriküllere elektrik iletiminde bozulma gösteren önemli bir kardiyak iletim bozukluğudur. Blok derecesi veya anatomik seviyesi, hastanın deneyimlediği semptomların şiddeti ile doğrudan ilişkili olmayıp, tam kalp bloğu olan hastalar bile minimal semptomatik veya tamamen asemptomatik olabilirken, buna karşın tip I ikinci derece AV bloklu bireyler çok semptomatik bir klinik tablo sergileyebilirler. Tedavinin birincil amaçları arasında, hastalığa bağlı gelişen semptomları hafifletmek ve çok yavaş veya durmuş ventriküler hızlardan kaynaklanabilecek senkop ile ani kardiyak ölümü engellemek yer almaktadır. Geri döndürülemez nedenlere dayanan ilerlemiş düzeyde AV blok, genellikle tip II ikinci derece, üçüncü derece veya infranodal AV blok olarak kabul edilmekte olup, bu tür hastalara kalıcı kalp pili (pacemaker) takılması hayati öneme sahip bir gerekliliktir.

Tanı

Atriyoventriküler blok, atriyumdan ventriküllere elektrik iletiminde bozulma olarak tanımlanan bir kalp elektrik bozukluğu olup, tanısı on iki derivasyonlu EKG, kardiyak telemetri ritim şeridi, Holter monitör ritim şeridi veya olay monitörü şeridi gibi herhangi bir yorumlanabilir kardiyak ritim izleminden yapılabilmektedir. İletim anormalliğinin şiddeti, birinci derece, tip I (Wenckebach veya Mobitz I) veya tip II (Mobitz II) ikinci derece ve üçüncü derece (tam) AV blok olarak sınıflandırılan derecelerle belirlenmekte ve bu sınıflandırma yalnızca sinüs ritmi sırasında uygulanmalıdır.

Tedavi

Tedavi yaklaşımı, AV bloğun derecesine, hastanın semptom durumuna ve bloğa neden olan etiyolojinin tersine çevrilebilir olup olmadığına bağlı olarak belirlenmektedir. Geri dönüşümsüz nedenli ileri düzey AV blok durumunda, hastanın senkop ve ani kalp ölümü riskini azaltmak amacıyla kalıcı pacemaker yerleştirilmesi ana tedavi yöntemini oluşturmaktadır. Semptomatik birinci derece AV blok veya tip I ikinci derece AV blok vakalarında, öncelikle AV-nodal blokaj yapan ilaçların kesilmesi düşünülmekte ve nadir durumlarda kalıcı pacemaker veya kardiyak senkronizasyon tedavisi (CRT) uygulaması gerekebilmektedir. Şiddetli semptomatik tip II ikinci derece veya üçüncü derece AV bloklu hastalar, geçici transkutanöz veya transvenöz pacing desteği ile birlikte altta yatan nedene yönelik özel yönetim ve AV nodal blokaj ilaçlarının kesilmesini takiben kalıcı pacing cihazı yerleştirilmesi gerekliliğini ortaya koymaktadır.