Bartonella Enfeksiyonu

Özet

Bartonella enfeksiyonu, insanlarda ciddi klinik sendromlara neden olan bir grup hastalıktır ve bu enfeksiyonların büyük çoğunluğundan sorumlu olan en önemli üç patojen Bartonella henselae, Bartonella quintana ve Bartonella bacilliformis‘tir. Bazı türler dünya çapında yaygın olarak bulunmakta iken, diğerleri coğrafi olarak yerelleşmiş durumdadır. Bakteriler, enfekte olmuş doğal bir konaktan duyarlı insanlara ya doğrudan temas yoluyla ya da böcek vektörleri aracılığıyla geçmektedir. Enfeksiyonun ardından Bartonella türleri eritrositleri enfekte ederek ve vasküler proliferasyona yol açarak uzun süreli ateş, lenfadenopati ve hepatosplenomegali gibi sistemik belirtilere neden olur. Kesin tanıya ulaşmak için kültür, seroloji, histopatoloji ve Polimeraz Zincir Reaksiyonu (PCR) gibi moleküler teknikler dahil olmak üzere çeşitli laboratuvar yöntemleri mevcuttur. Tedavi yaklaşımı, enfeksiyona neden olan spesifik Bartonella türüne ve hastalığın klinik sunumuna bağlıdır, ancak genel olarak uygun antibiyotik tedavisinden oluşmaktadır ve bazı durumlarda iğne aspirasyonu gibi girişimsel işlemler de gerekli olabilir.

Tanı

İnsan bartonellozu, fakültatif içsel bakterilerden oluşan Bartonella cinsi tarafından oluşturulan bir hastalıktır. İnsanlarda en yaygın tanımlanan enfeksiyonlar kedi tırmığı hastalığı (B. henselae), bakteriyemik fazı (Oroya ateşi) ve patlayıcı fazı (verruga peruana) içeren Carrion hastalığı (B. bacilliformis) ve siper ateşi (B. quintana) olarak sınıflandırılır. Bartonella türleri, bilinmeyen kökenli uzun süreli ateş, hematolojik belirtiler, ensefalit, genel lenfadenopati, hepatosplenik hastalık ve kültür-negatif endokardit dahil olmak üzere geniş bir klinik yelpazeden sorumludur. Tanı süreci, kedi ısırığı veya bitlere maruz kalma gibi bireysel türlere özgü risk faktörlerini içeren dikkatli bir öykü almayı ve spesifik laboratuvar testleriyle desteklenmiş kapsamlı bir fizik muayeneyi içermelidir. Laboratuvar tanısında kültürler yavaş büyürken ve serolojik testler çapraz reaktivite gösterebilirken, doku örnekleri ve kan için mevcut olan PCR yöntemleri hızlı tanıda giderek daha yararlı hale gelmektedir.

Tedavi

Bartonella enfeksiyonlarının tedavisi, enfeksiyona neden olan türe ve klinik tablonun ciddiyetine göre belirlenen antibiyotik tedavisi ile gerçekleştirilir. Kedi tırmığı hastalığının (CSD) tipik formları genellikle kendiliğinden sınırlı olduğu için antibiyotik tedavisi enfeksiyonun seyrini değiştirmeyebilir, ancak nöroretinit veya endokardit gibi sistemik enfeksiyonları olan vakaların mutlaka tedavi edilmesi gerekmektedir. Bağışıklığı güçlü çocuklarda görülen hepatosplenik mikroabseler, rifampisin ile tek başına veya gentamisin ya da trimetoprim/sulfametoksazol ile kombinasyon halinde iki haftalık tedaviye genellikle iyi yanıt verirler. Şüpheli Bartonella endokarditi durumunda ise, altı hafta süren intravenöz veya oral ampisilin/sulbaktam artı gentamisin gibi agresif bir rejimle başlanır, ardından üç ay boyunca doksisiklin artı rifampisin ile devam edilir. Nöroretinit vakalarında da genellikle 4 ila 6 hafta süren doksisiklin ve rifampisin kombinasyonu önerilir, bu tedavinin daha iyi görsel sonuçlar sağladığı bildirilmiştir.