Kronik Hastalık Anemisi

Özet

Kronik hastalık anemisi (KHA), anemi ve bağışıklık sistemi aktivasyonunun kanıtlarıyla karakterize edilen bir durumdur. Anemi temel olarak kırmızı kan hücresi (KKH) üretiminin azalmasından kaynaklanır. Bu durum, kısalmış kırmızı kan hücresi hayatta kalması ile daha da kötüleşebilir. KHA; akut ve kronik enfeksiyonlar, otoimmün hastalıklar, maligniteler, büyük travma veya cerrahi sonrası ve yaşlı yetişkinler arasında yaygın olarak görülür. Tedavi yaklaşımı esasen altta yatan bozukluğun tedavisi olsa da, bazen aneminin kendisinin tedavi edilmesi uygun olabilir.

Tanı

KHA, anemin iltihap aracılığıyla kırmızı kan hücresi üretimindeki azalmadan kaynaklandığı yaygın bir sendromdur. Tanı koymak için yapılan laboratuvar çalışmaları genellikle şu bulguları gösterir:

• Normositik normokromik veya mikrositik hipokromik anemi.
• Nispeten düşük mutlak retikülosit sayısı.
• Düşük serum demiri.
• Düşük toplam demir bağlama kapasitesi.
• Düşük ile normal arasında transferrin doygunluğu yüzdesi.
• Yüksek ferritin. Tanı sürecinde, demir depolarını değerlendirmek için daha önce yapılmamışsa kemik iliği muayenesi son bir adım olarak düşünülebilir.

Tedavi

KHA tedavisinin temel amacı, altta yatan bozukluğun tedavi edilmesidir. Aneminin kendisinin tedavisi bazen uygun olabilir. Örneğin, eritropoez uyarıcı ajanlar (ESA’lar), anemisi olan pre-diyaliz ve diyaliz hastalarında hemoglobin (Hb) konsantrasyonunu artırmak için kullanılabilir. Ancak, ESA’ların kullanımı, riskler ve faydalar dikkatlice değerlendirilerek düşünülmelidir. İntravenöz demir de oral demire tercih edilmektedir çünkü hedef Hb seviyesine daha hızlı ulaşım sağlar. Kemoterapi ile ilişkili anemisi olan hastalarda ise demir durumuna bakılmaksızın intravenöz demir verilmelidir.