Semmelweis, otopsi yapılan alanlardan doğum kliniklerine giden doktorların lohusa hummasının sebebi olabileceğini fark etti. Bu doktorlar, ellerini yıkamadan hastaları muayene ediyordu. Bunun üzerine, klor içeren bir solüsyonla el yıkamayı zorunlu hale getirdi. Sonuçlar çarpıcıydı: Enfeksiyon oranı hızla düştü.
Ne yazık ki, Semmelweis’in bu keşfi, meslektaşları tarafından geniş ölçüde kabul edilmedi. O dönemde mikroorganizmaların varlığı bilinmiyordu, bu yüzden doktorlar basit bir el yıkama önerisinin ciddi enfeksiyonları önleyebileceğine inanmadı. Semmelweis, eleştirilere maruz kaldı ve sonunda akıl sağlığını kaybederek trajik bir şekilde hayatını yitirdi.
Bugün, el yıkama tıbbi uygulamaların vazgeçilmez bir parçası. Semmelweis’in gözlemi, enfeksiyon kontrolünün temel taşlarından biri olarak kabul ediliyor. Onun basit ama etkili yöntemi, milyonlarca insanın hayatını kurtaran modern antisepsi kavramının önünü açtı.
Semmelweis’in hikayesi, tıp tarihinin en önemli hijyen devrimlerinden biri olarak kabul edilir. O dönemde inanılmaz görünen bu buluş, günümüzün en temel tıbbi uygulamalarından birine dönüştü.
Uzm. Dr. Ömer Faruk İŞLEYEN